από τον Αλέξανδρο Στεφανόπουλο, διευθυντή και υπεύθυνο διαχείρισης της ιστοσελίδας του πρακτορείου GREEKAMERICANNEWSAGENCY.COM
 |
1. ήδη ως άμεσα θιγόμενος κατέφυγα στην Ελληνική Δικαιοσύνη, με μήνυση και αγωγή αποζημιώσεως προκειμένου α) η εφημερίδα που φιλοξένησε αβασάνιστα και χωρίς διασταύρωση ένα τέτοιο χυδαίο και υβριστικό υποτιμητικό για το ήθος την κοινωνική και επαγγελματική μου υπόσταση και αξιοπρέπεια στοχεύοντας στην ηθική και επαγγελματική μου διαβολή και εξόντωση μιας και όπως πιο κάτω προκύπτει μέσα από τα στοιχεία που παραθέτω, με αφορά άμεσα το παραπάνω «σχόλιο» και ζητώ να κληθούν οι υπεύθυνοι της εφημερίδας με βάση της ιεραρχία εκτός από τον συντάκτη αυτού του υβριστικού και άκρως υποτιμητικού σχολίου να αποδείξουν με στοιχεία όλα όσα αναφέρουν και κυρίως όλα όσα υπαινίσσονται υιοθετώντας πλήρως το εν λόγω «κείμενο» που δημοσίευσαν και το οποίο με συκοφαντεί άθλια πλήττοντας το κοινωνικό και επαγγελματικό κύρος. Στοχεύοντας το ήθος και την επαγγελματική αξιοπιστία μου. Διασύροντας το όνομα και την οικογένεια μου.
Το γεγονός γίνεται ακόμα πιο χυδαίο και ποταπό, όταν η χώρα μας δίνει ένα εθνικό αγώνα επιβίωσης και εθνικής ύπαρξης έχοντας ένα σωρό προβλήματα δυσεπίλυτα που θα κληθούν να αντιμετωπίσουν τα παιδιά μας, και τα δικά μου, και τα δικά σας κύριοι συνάδελφοι στην Ε και τα δικά σου κύριε έγκριτε συνάδελφε Θανάση Τσίτσα, αυτή την τόσο κρίσιμη ώρα μην διαισθανόμενοι τις στιγμές και τις ιστορικές συνέπειες, εμείς κοιτάμε να βγάλουμε τα μάτια μας ο ένας του άλλου με πρόστυχα και άθλια μέσα, αντί να βοηθάμε ο κάθε ένας, από το πόστο του και εφ ώ ετάχθη, την πατρίδα.Αυτή είναι η μια όψη του ζητήματος. Η άλλη πλευρά είναι καθαρά προσωπική. Η δική μου περιουσία -όπως και άλλων πολλών υμών και ημών φαντάζομαι- είναι το όνομα και η αξιοπρέπεια μας. Το όνομα μας. Αυτό είναι το όπλο και μετά η πένα μας. Επειδή λοιπόν όλα αυτά μένουν και επειδή προέχει η αλήθεια αποφάσισα να μην επιτρέψω στο εξής να διασύρεται το όνομα και η υπόληψη μου χρησιμοποιώντας κάθε νόμιμο μέσα για να προστατεύψω την τιμή και την υπόληψη του ονόματος και της αξιοπρέπειας για αυτό και καταφεύγω και στην Ελληνική δικαισύνη. Εκεί θα πρέπει να αποδειχθούν με στοιχεία όσα γράφονται αν αποδειχθούν τότε θα είμαι υπόλογος μόνο στα παιδιά μου που είναι ότι πολυτιμότερο έχω αν όχι τότε Εσείς κύριε Τσίτσα θα καταγραφείτε και θα μείνετε στην συνείδηση της δημοσιογραφικής οικογένειας αλλά και της κοινωνίας ως ένας κοινός συκοφάνης και υβριστής κινούμενος δόλια και με εμπαθή ιδιοτελή κίνητρα που ψεύδεται ασύστολα και απροκάλυπτα. Και εσάς και εμένα μας κρίνουν οι γύρω μας και η κοινωνία που παρακολουθεί αυτή την ηθική κατάπτωση .Για αυτό αποφάσισα να υπηρεσπίσω την τιμή την αξιοπρέπεια την υπόληψη το όνομα το κύρος και την ηθική και κοινωνική μου υπόσταση με αυτή την προσφυγή μου στην δικαιοσύνη. Επί πέλον σας κάνω ένα μεγάλο δώρο-σε εσάς και τους συνδαιτημόνες επαϊοντες ομονοούντες συκοφάντες μου- τι ποιο δυναμικό και ισχυρό να αποδείξετε στον πιο κατάληλλο και επίσημο χώρο όλα ισχυρίζεστε. Ιδού η ρόδος ιδού και το πήδημα! Κατά τ άλλα σε ότι αφορά την δημοσιογραφική οικογένεια αυτό που λέω είναι απλό και αφορά όλους μας για το ήθος και την εντιμότητα που ασκούμε το επάγγελμα αυτό.
Και εν προκειμένω μιλώ για εμάς τους Δημοσιογράφους που θέλουμε να λέμε ότι είμαστε και λειτουργοί-τρομάρα μας- προτάσσοντας την αλήθεια και μόνον την αλήθεια στην ενημέρωση μας για οποιοδήποτε ζήτημα καταπιανόμαστε με τα σχόλια τις αναλύσεις τις κρίσεις πολύ περισσότερο τα ρεπορτάζ μας, οφείλουν και πρέπει να βασίζονται, στην αλήθεια και μόνον την αλήθεια!
Όλα αυτά που ακολουθούν στο παρόν κείμενο μόνον θλίψη αηδία και αποτροπιασμό προκαλούν στους τρίτους και άσχετους άξια χλεύης και περιφρόνησης από όλους εσάς που θα έχετε την υπομονή ή έστω την περιέργεια να αναγνώσετε το κείμενο αυτό, το οποίο όμως σας διαβεβαιώνω περιέχει χρήσιμες πληροφορίες για κάθε έναν που ασκεί νόμιμα το επάγγελμα του δημοσιογράφου ή είναι κρατικός λειτουργός.
Σε κάθε περίπτωση, θα φανεί χρήσιμο στους επόμενους ώστε δια της αντιπαραβολής και της διασταύρωσης να κρίνουν και να εξάγουν τα συμπεράσματα τους για την δική μας τραγική, χωρίς αρχές, και χωρίς φραγμούς, χωρίς κανόνες, μειωμένο ήθος, και δυσεύρετη τιμιότητα, ανύπαρκτα όρια και αξίες , θολό όραμα και χωρίς εθνική και πνευματική πυξίδα, εποχή…
Δυστυχώς, εκτός από δυο τρεις πλέον σοβαρούς καλούς συναδέλφους-που κακά τα ψέματα και αυτή είναι η αλήθεια - ο ένας φοβάται μη τον δει ο άλλος να μιλά στον άλλο που έχει σχέση με την μια ή την άλλη χιλιοκομματιασμένη κοινότητα των δημοσιογράφων και εν ΝΥ διαβιούντων δημοσιογράφων- αυτών των ελάχιστων σοβαρών συναδέλφων που έχουν απομείνει-και δεν αναφέρω τα ονόματα τους για να μην έχουμε πάλι παρεξηγήσεις - εκτός οδομαχιών και μάχης χαρακωμάτων, αλληλοεξόντωσης με ισχύ στο αξίωμα «όλοι εναντίον ενός» γιατί ο «κοινός εχθρός ενώνει»- εκτός από τους ομογενείς που παρακολουθούν αυτή την σφαγή χρόνια τώρα και οι πέτρες γελάνε μαζί μας εδώ στην Νέα Υόρκη!
Δεν πρόκειται να αναφερθώ στο αν πράγματι έγιναν εισηγήσεις στο επικοινωνιακό επιτελείο του Πρωθυπουργού και από ποιους(;) έγιναν γιατί πλέον είναι άνευ σημασίας αφού δεν εισακούστηκαν και αγνοήθηκαν μάλλον επιδεικτικά παρά τις αγωνιώδεις προσπάθειες του κ. Θανάση Τσίτσα να τις "περάσει" έστω και δια άλλης οδού...αλλά και πάλι αγνοήθηκαν... Αυτό ως γεγονός και αποτέλεσμα μάλλον λέει πολλά, όχι μόνο για τον επαγγελματισμό των συνεργατών του Πρωθυπουργού στο αρμόδιο γραφείο καθώς για το πόσο σοβαρά παίρνουν τον ίδιο τον κ. Τσίτσα αλλά με αυτό που έκανε -μάλλον ως πράξη εκδίκησης που δεν εισακούστηκαν οι σχετικές εισηγήσεις- λέει επίσης πάρα πολλά για την απήχηση και το κύρος του συναδέφλου που το θέτει σε ακόμα μεγαλύτερη δοκιμασία και εν αμφιβόλω σε σοβαρούς και υπεύθυνους διαχρονικούς θεσμικούς φορείς με ενέργειες σαν αυτή...Ενέργειες που καταδυκνείουν άλλες αποχές και ήθη που μάλλον απάδουν και προφανώς δεν αντιπροσωπεύουν ούτε την ιστορική εφημερίδα στην οποία έχει την τιμή να συνεργάζεται.. Πριν προχωρήσω στο αποκαλυπτικό ρεπορτάζ για το θολό και σκοτεινό παρασκήνιο καθώς και τις υπόγεεις διαδρομές που ακολούθησε πριν και μετά αυτή η "δημοσιεύση" αυτού του "σχόλιου" θα προχωρήσω πιο πέρα. Σε μια σειρά λογικά ερωτηματικά που προκύπτουν διαβάζοντας απλά το πικρόχολο και γεμάτο ψεύδη και συκοφαντίες "σχόλιο" του κ. Θανάση Τσίτσα στην ιστορική εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ.
Προκύπτουν αβίαστα λοιπόν, διαβάζοντας αυτό το «σχόλιο» στην έγκυρη και έγκριτη κατά τα άλλα εφημερίδα των συντακτών «Ε» μια σειρά λογικών ερωτηματικών που αν μη τι άλλο αναζητούν σοβαρή απάντηση… Παραθέτω τα δυο βασικά και πιο κραυγαλέα ερωτηματικά που ανακύπτουν από την ανάγνωση αυτού του κατά τα άλλα γεμάτο βαρύτητα –για να το φιλοξενεί μια εφημερίδα αυτής της ιστορίας - «πολιτικού σχολίου» του Θανάση Τσίτσα :
1. ένας που δεν γνωρίζει διαβάζοντας το «παραπολιτικό σχόλιο» το πρώτο εύλογο που αναρωτιέται είναι : ποιος είναι αυτός που περιγράφει ο έγκριτος δημοσιογράφος στην τόσο σοβαρή και με ιστορία εφημερίδα των Συντακτών; Δεν έχει όνομα; Και αφού υπάρχουν στοιχεία (και προφανώς και επώνυμες καταγγελίες ) εις βάρος του –ώστε να φτάνει μια έγκριτη εφημερίδα να τα υιοθετεί με μια ιστορία και με ουσία σε αγώνες για την δημοκρατία και την ελευθερία έκφρασης με αποκαλύψεις - θα έχουν στοιχεία αποδείξεις και ντοκουμέντα. Γιατί δεν αναφέρονται παρά μόνο θολές και ύποπτες αναφορές με σκοπιμότητες; Ύστερα το αμέσως επόμενο ερώτημα είναι γιατί ο επίσης έγκριτος κατά τα άλλα δημοσιογράφος της(εφημερίδας «Ε») φοβάται να πει το όνομα αυτού του «… γνωστού στην ομογένεια ατόμου, που έχει «μεταμφιεστεί» σε δημοσιογράφο» που «…εκβιάζει» -με αντίτιμο τα προς το ζην- χρόνια τώρα όχι μόνο ομογενείς, αλλά και τις προξενικές και διπλωματικές αρχές…» ; βαριές κατηγορίες αν όντως ευσταθούσαν θα υπήρχε πράγματι σοβαρό πρόβλημα…
2. Ποιο είναι το ζήτημα ηθικής τάξης για το γραφείο του Πρωθυπουργού; Επειδή δέχθηκε το επικοινωνιακό γραφείο του Πρωθυπουργού (προαναφέραμε τους τρείς πράγματι εξαίρετους συνεργάτες του κ. Παπανδρέου Ν.Ζ , Ν. Κ. και Β.Π) να συμμετέχει ένας δημοσιογράφος εναντίον του οποίου επίσημα ουδέποτε στο ιστορικό και βιογραφικό του έχει υπάρξει κάτι ποινικό ή πειθαρχικό παράπτωμα ; Δηλαδή μας λέει ο κ. Τσίτσας και δια αυτού η έγκριτη κατά τα άλλα «Ε» καρφώνοντας τους προαναφερόμενους συνεργάτες του Πρωθυπουργού ότι «φοβήθηκαν» -αν είναι δυνατόν - «ότι μπορεί να τους «κράξει» από το «δημοσιογραφικό» μέσο, το οποίο διατηρεί..» αν δεν του επιτρέψουν την είσοδο» και έτσι επειδή τον φοβήθηκαν (sic)… του επέτρεψαν όχι μόνον να παραστεί αλλά και να απευθύνει και ερώτηση, που συν τοις άλλοις έβγαλες και είδηση; Δε μοιάζει όχι απλά γελοίο και φαιδρό επί πλέον και αρκετά ταπεινωτικό για ολόκληρο Πρωθυπουργό να υποκύπτει το επικοινωνιακό επιτελείο του σε ένα «ακόμα εκβιασμό» και να μην προστατεύει τον Πρωθυπουργό της χώρας ώστε να αναφωνεί εύλογα ο συντάκτης «ως πότε»; Εμφανίζει δηλαδή τον Πρωθυπουργό αδύναμο και το επιτελείο του μαζί με τους κρατικούς εντεταλμένους υπαλλήλους ανήμπορους και ανυπεράσπιστους… Τι ειρωνεία; Είναι ποτέ δυνατόν να μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο; Πόσο μπανανία μπορεί να έχει καταντήσει η Ελλάδα ώστε να υποκύπτει σε μια τέτοια κατάσταση που περιγράφει ο κατά τα άλλα έγκριτος συνάδελφος της «Ε» Θανάσης Τσίτσας…
Επομένως, εύλογα θα αναρωτηθεί κάποιος «με ποιο νόμιμο και λογικό» επιχείρημα να γίνει μια τέτοια διάκριση εις βάρος ενός δημοσιογράφου; Ειδικά όταν δεν υπάρχει τίποτα το μεμπτό όχι μόνον ποινικά αλλά ούτε κάτι που να έχει έστω επιβεβαιωθεί ως καταγγελία έστω και «ανώνυμη».
Δεν θα επιχειρήσω να δώσω σε όλα τα απλά αλλά ουσιαστικά ερωτηματικά που αβίαστα η απάντηση προκύπτει μέσα από τα γεγονότα που παρατίθενται πιο κάτω… τα οποία και θα δούμε…
Ούτε φυσικά θα μπω στην διαδικασία να αποδείξω ότι δεν είμαι ελέφαντας… δεν χρειάζεται νομίζω –για τους συναδέλφους που κλείνουν 20ετια στο επάγγελμα κυρίως στην Ελλάδα - να πω τίποτα περισσότερα για το who is who και το βιογραφικό του γράφοντος. Θα αφήσω να μιλήσουν τα γεγονότα, τα στοιχεία και οι αποδείξεις ως απάντηση στις αιχμές και την για άλλη μια φορά άθλια και το λιγότερο αισχρή αμφισβήτηση της επαγγελματικής μου υπόστασης.
Όσο για τα συνειδητά ψεύδη , τις συκοφαντίες, τις ανυπόστατες «καταγγελίες», τις κακοήθειες, και τα λοιπά που διαλαμβάνονται και κυκλοφορούν από email σε email και στο διαδίκτυο τώρα official και σε μια μεγάλης κυκλοφορίας εφημερίδα όπως η «Ε» θα αναλάβει να διαλευκάνει η Ελληνική Δικαιοσύνη –αφού η έως τώρα ανοχή μου από το 2007 έχει εκληφθεί μάλλον ως αδυναμία παρά ως ένδειξη καλής θέλησης. Θα χρειασθεί με πείσμα και υπομονή –το έχω ξανά κάνει άλλωστε και στο πρόσφατο και το απώτερο παρελθόν, και δικαιώθηκα έστω και αν καθυστερήσει η ακροαματική διαδικασία …
Πάμε τώρα στα «δεδομένα» και τα «στοιχεία» του σχόλιου ώστε να εμβαθύνουμε στην υπόθεση και έτσι να δείτε –και εσείς εκεί έξω στο διαδίκτυο αλλά και οι εν Ελλάδι συνάδελφοι και κρατικοί λειτουργοί - την επικρατούσα δυστυχώς, τραγική μεταξύ των δημοσιογράφων, κατάσταση στην Νέα Υόρκη…
«ΖΗΤΗΜΑ ΗΘΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ»
Θα σημειώσω τούτα μόνο, έτσι ως βαθύτερη διεισδυτική δεύτερη μικρή ματιά πίσω από τα όσα γράφει και κυρίως τα όσα υπαινίσσεται εναντίον -ακόμα- ενός άγνωστου «μεταμφιεσμένου» όπως με αποκαλεί…
Δηλαδή με την λογική του Θ. Τσίτσα προέχει η διάκριση λόγω υποθέσεων και κακοηθειών εφόσον τίποτα δεν αποδεικνύει κάτι το μεμπτό ανήθικο και προσβλητικό για τον Πρωθυπουργό είτε θεσμικά –μιλά ας πούμε και «νομιμοποιεί» με έναν… «εκβιαστή»- και όχι η δημοκρατία, και τήρηση του συντάγματος και των νόμων…
Θα μπορούσα να επιχειρηματολογώ, με σελίδες ολόκληρες παραθέτοντας ατράνταχτα νομικά και συνταγματικά επιχειρήματα ή επίκληση άλλων διεθνώς κατοχυρωμένων δικαιωμάτων περί ελευθερίας του Τύπου και έκφρασης, απαντώντας μόνο για αυτή την «επιχειρηματολογία» που επικαλείται, ο κατά τα άλλα έγκριτος κ. Τσίτσας, ως πρόσχημα και απόφαση για τον αποκλεισμό μου ώστε να αντέκρουαν μια τέτοια –μάλλον απίθανη περίπτωση.
Ως φαίνεται και ως αποδεικνύεται εκ του αποτελέσματος ότι τελικά αφού «… τελικά επέλεξαν να τον «νομιμοποιήσουν» και να του επιτρέψουν μέχρι και να απευθύνει ερώτηση στον πρωθυπουργό!» Επιλέγοντας, μάλλον ορθώς έξυπνα και δημοκρατικά σκεπτόμενοι να αγνοήσουν «…για ακόμη μία φορά, σχετικές εισηγήσεις…» ότι τελικά έχουμε να κάνουμε {{σε αντίθεση με το αντίστοιχο γραφείο του Κώστα Καραμανλή-και όσοι με γνωρίζουν ξέρουν τις ιδεολογικές πεποιθήσεις μου το ίδιο και το γραφείο του Πρωθυπουργού γνωρίζει άριστα και «πολύ καλά ποιος είμαι» όπως ελέχθη και δημοσίως δια στόματος ενός εκ των τριών συνεργατών του κ. Γ. Π. το οποίο δυστυχώς ήταν ανύπαρκτο σε αυτό τον τομέα}} ως έχει αποδειχτεί με σοβαρούς και εχέφρονες λογικούς επαγγελματίες ειδικά όσοι πλαισιώνουν το στενό περιβάλλον του Γ. Παπανδρέου αφενός, και αφετέρου σε ότι αφορά τους τρεις προαναφερόμενους κ.κ. Ν. Ζιώγα, Ν. Καπρινιώτη και Β. Παπαδημητρίου συν τοις άλλοις και πολύ υπεύθυνους ανθρώπους επαγγελματίες που στα αλήθεια τον νοιάζονται τον Γιώργο Παπανδρέου σε προσωπικό επίπεδο, για να προσωποποιώ κιόλας τα δεδομένα σε ότι αφορά το επικοινωνιακό επιτελείο του Πρωθυπουργού το οποίο "καρφώνει" ο κ. Θανάσης Τσίτσας.
Περιττό λοιπόν να σταθώ άλλο σε αυτή την διάσταση στο περί «ηθικής ζήτημα» που "εγείρει" όχι η επιλογή του επικοινωνιακού επιτελείου του Πρωθυπουργού να μου επιτρέψει να κάνω την δουλειά μου , αλλά η κατά τα άλλα θέτει δια του κ. Τσίτσα η έγκριτη και ιστορική εφημερίδα των συντακτών που αγωνίστηκε για την ελευθερία του Τύπου φτάνοντας να συρθεί έως τον Κορυδαλλό ο ιστορικός διευθυντής της με το όνομα του οποίου έχει ταυτιστεί η εφημερίδα Σεραφείμ Φυντανίδης από την οποία θα παραθέσω παρακάτω μια σειρά ντοκουμέντα. Εκτός και αν μιλάμε για άλλη εφημερίδα…
Επιχειρήματα νομικά και άλλα που δεν χρειάζεται να επιστρατευτούν προκειμένου να αντικρούσουν μια τέτοια μάλλον φανταστική ενέργεια που παρέμεινε ευσεβής πόθος και αυτό λέει πολλά εκτός των άλλων παρενεργειών που θα δημιουργούσε συν τοις άλλοις θα ήταν και εξόφθαλμα -αν πράγματι συνέβαινε- παράνομη και αντισυνταγματική πράξη εκ μέρους του επικοινωνιακού επιτελείου του Πρωθυπουργού. Ευτυχώς παρέμεινε ευσεβής και διακαής πόθος ορισμένων κύκλων όπως άλλωστε εδώ συμβαίνει εδώ και μια 10ετια στην Νέα Υόρκη...
Όμως σταματώ το συλλογισμό εδώ γιατί το λιγότερο που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί μια τέτοια υποθετική ενέργεια ευσεβών πόθων του κ. Τσίτσα και των συν αυτώ θα ήταν απλά γκάφα ολκής και τίποτε περισσότερο. Επομένως ορθώς έπραξαν οι άνθρωποι εκτός αν πράγματι είχαν να κάνουν με κάποιον όντως όπως αυτός που περιγράφεις το σχόλιο του ο κ. Τσίτσας ή ακόμα χειρότερα αν είχαν να κάνουν με κάποιον που εκκρεμούσαν εις βάρος του καταδικαστικές αποφάσεις ή πολύ χειρότερα είχαν λειφθεί εις βάρος του βαρύτατες καταδικαστικές αποφάσεις για ποινικά αδικήματα σε βαθμό κακουργήματος… Ε! τότε ναι θα είχαν νομιμοποιήσει ένα τέτοιο άτομο που εμπίπτει στην ποινική δικαιοσύνη και τότε πράγματι θα είχαν διαπράξει –όλοι κρατικοί λειτουργοί και συνεργάτες του Πρωθυπουργού- βαρύτατη προσβολή προς το ίδιο το Πρόσωπο του Πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου αλλά και αυτού του ίδιου του θεσμού και του συμβολισμού που απηχεί ως επικεφαλής της Ελληνικής κυβέρνησης.
Όμως πέραν τούτου- όσο συνεχίζω αυτόν τον δημόσιο συλλογισμό μου προσπαθώντας να προστατέψω τιμή, την ήδη τραυματισμένη αξιοπρέπεια και θιγμένη από ετών επαγγελματική υπόσταση μου, διαπιστώνω ότι μάλλον θα στερούμουν και εγώ ο ίδιος προσωπικά κάθε σοβαρότητας αν έφτανα να επιχειρηματολογώ περισσότερο για το προφανές, του νόμιμου και αληθούς.
Στοχεύοντας στην αμφισβήτηση αφενός, μιας επαγγελματικής πορείας σχεδόν 25 ετών-ο κόσμος μας κρίνει όλους και μάλιστα αυστηρά καθημερινά το ίδιο και εμένα- και αφετέρου αν προχωρούσα περαιτέρω σε αυτή την ανάλυση επιχειρηματολογίας με αντιπαράθεση επιχειρημάτων για να πείσω ότι δεν είμαι ελέφαντας… θα ακύρωνα κάθε ίχνος σοβαρότητας που με διέπει (όσο μπορώ βέβαια με τέτοιες τραγελαφικές ενέργειες δηλαδή που ξεπερνούν τα όρια του φαιδρού και μόνο γέλια προκαλούν, έστω αν και μόνο στεκόμουν σε μια τέτοια νομικίστικη διάσταση τάχατες περί «ηθικού ζητήματος» που δημιούργησε η παρουσία μου στην συνέντευξη της 20ης Ιουνίου 2010 στην Νέα Υόρκη υπό τον Πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου μονό και μόνο για να υπερασπισθώ το αυτονόητο δικαίωμα που μου παρέχεται από την δουλεία μου και τους κανόνες που διέπουν το λειτούργημα αυτό του δημοσιογράφου, τους νόμους της Ελληνικής Πολιτείας και το Ελληνικό Σύνταγμα.
Ο μοναδικός λόγος που καταφεύγω σε αυτή την διεισδυτική ανάλυση και παρουσίαση γεγονότων και καταστάσεων δεν είναι για να πείσω για το προφανές που τύφλωσε το πάθος και η εμπάθεια του κ. Τσίτσα, ούτε γιατί η «Ε», μια εφημερίδα που στάθηκε δίπλα σε κρίσιμες και σημαντικές για μένα στιγμές σε ένα παγκόσμιο εκδοτικό εγχείρημα με την έκδοση και κυκλοφορία του διεθνούς φήμης θρησκειολογικού περιοδικού του πρώτου στο είδος του GOD RELIGION, καθώς και μια σειράς άλλων εντύπων που είχα την τιμή να διευθύνω όχι μόνο στις εκδόσεις ΑΡΗ ΤΕΡΖΟΠΟΥΛΟΥ αλλά, και άλλα επίσης γνωστά εκδοτικά συγκροτήματα με τα οποία συνεργάστηκα, όταν ομοθυμαδόν το «καθεστώς» και το περιβάλλον του αοίδιμου Αρχ. Κυρού Χριστόδουλου έβαλε συντονισμένα εναντίον εμού προσωπικά και της κοινής και συλλογικής προσπάθειας που τότε όπως και σήμερα είχε μια σφραγίδα προσωπική.
Ούτε προχωρώ σε αυτή την ανάλυση έτσι τυχαία, και μόνο για την ελευθερία της έκφρασης, που τότε μαζί μου υπερασπίστηκε η ιστορική εφημερίδα «Ε» και σήμερα προφανώς εν αγονία της εκδούσας Αρχής (εκδότριας –ιδιοκτησίας) έρχεται σε πλήρη αντίθεση με το παρελθόν της, βάλλει εναντίον μου για ακόμα μια φορά μέσα από κείμενα και «σχόλια» του κ. Θανάση Τσίτσα. Κείμενα που γράφονται με συγκεκριμένες σκοπιμότητες.
Οι λόγοι που προχωρώ σε αυτή την διεισδυτική και αναλυτικοί αλλά άκρως αποκαλυπτική δημοσίευση, εκτός από χρηστικοί, νομικοί και διαδικαστικοί ενημέρωσης και πληροφόρησης-για να μαθαίνουν στην Ελλάδα κυρίως νέοι και παλαιοί συνάδελφοι- και άλλοι κύκλοι, περιγράφονται και φαίνονται ξεκάθαρα πιο κάτω στην συνέχεια της έρευνας αυτής…
Επομένως σταματώ εδώ τον συγκεκριμένο συλλογισμό και δεν προεκτείνω ούτε και αναλύω περαιτέρω τους διακαείς και ευσεβείς πόθους του κ. Θ. Τσίτσα και ενδεχομένως μιας σειράς άλλων "εμπλεκομένων" σε μια ακόμα άθλια μεθόδευση φαλκίδευσης της τιμής και υπόληψης μου κατασυκοφάντησης και ψευδολογίας εις βάρος μου με χυδαίο και προκλητικά επιβλαβή για μένα τρόπο.
Επομένως, αφού ο κ. Τσίτσας δεν αναφέρει τα πλήρη στοιχεία όνομα κτλ για το άτομο με το οποίο ασχολείται θέλοντας να «προστατέψει» το ήθος και το κύρος του Έλληνα πρωθυπουργού, «πληροφορώντας» τώρα πια απευθείας τον ίδιο τον πρωθυπουργό, αφού το επικοινωνιακό επιτελείο αγνόησε της «σχετικές εισηγήσεις» δια του σχόλιου «ρεπορτάζ» το οποίο όμως δεν απαντά στα βασικά αξιωματικά ερωτηματικά Που; Πότε; Πως; Γιατί; από πού αντλεί την πληροφόρηση, τις πηγές και την βεβαιότητα με την οποία πληροφορεί τους αναγνώστες της εφημερίδας αφενός και αφετέρου τον ίδιο τον Πρωθυπουργό;
Κοντολογίς. Δηλαδή ποιανού –αφού δεν υπάρχουν αποδείξεις, στοιχεία, ντοκουμέντα και αποδείξεις περί των «καταγγελλομένων»- τις συκοφαντίες, τα ψεύδη και την λάσπη υιοθετεί με τέτοια σιγουριά που ώστε να θέτει σε δοκιμασία το κύρος της εφημερίδας και το δικό του προσωπικά; Από πού αντλεί αυτές τις πληροφορίες που προφανώς, χάριν συντομίας λόγω χώρου απαλείφει διότι τις έχει θέσει υπόψη –ως είθισται- υπόψη των ανωτέρων του και παίρνει το πράσινο φως να «περάσει» ένα τέτοιο υβριστικό και χυδαίο σχόλιο; Αυτή η σιγουριά που αποπνέει το σχόλιο αυτό μοιάζει να μπορεί να αποδοθεί μόνο σε κάποιον που βλέπει την πηγή αυτή με «Ευαγγέλιο» και τέτοια πίστη που παραπέμπει είτε σε αντίληψη και νοοτροπία οπαδού, είτε πολύ περισσότερο σε δάσκαλο; Ας δούμε λοιπόν από που –με βάση πάντα στοιχεία ονόματα αποδείξεις και ντοκουμέντα – και από ποιον αντλεί αυτή την στρεβλή «πληροφόρηση» του ο κύριος Θανάσης Τσίτσας όπως αυτή προκύπτει μέσα από μια διατεταγμένη σειρά γεγονότων. Ας δούμε ποιου τις συκοφαντίες τις ύβρεις και τις κατά φαντασία ιστορίες υιοθετεί ως γεγονότα ο κ. Θανάσης Τσίτσας όπως αυτά προκύπτουν μέσα από αδιάσειστα στοιχεία αποδείξεις και ντοκουμέντα.
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου