Την Κυριακή 27 Δεκεμβρίου(09) ανήμερα της εορτής του Πρωτομάρτυρα Αγίου Στεφάνου, η Ομοσπονδία Ελληνικών Σωματείων Μείζονος Νέας Υόρκης οργάνωσε -για ακόμα μια χρονιά- με ευθύνη της πολιτιστικής επιτροπής την καθιερωμένη Χριστουγεννιάτικη εορτή για τα παιδιά στο Σταθάκειο πολιτιστικό κέντρο στην κάτω αίθουσα του κτηρίου. Η εκδήλωση ήταν αφιερωμένη σε εκείνους που «έφυγαν» τον Άρη Αλεξανδρόπουλο, τον Γιάννη Σερέτη, την Ειρήνη Λαδά, την Μαρία Κάλλα, και τον Παντελή Μαυρέλη ενώ τιμητική διάκριση απονεμήθηκε στον πρέσβη κ. Γιώγο Βέη για την ουσιαστική συνεισφορά του στην αγορά του κτηρίου της ομοσπονδίας με χρήματα από το κληροδότημα Γεωργιάδη που ανήκε στο Ελληνικό κράτος μέρος του οποίου διαχειρίζονταν το Γενικό Προξενείο της Ν.Υ. Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους περισσότεροι από 200 ομογενείς, οι οποίοι δείπνησαν με το Δ.Σ. στην μεγάλη πλειοψηφία του να προσφέρει εθελοντικά όπως πάντα την εργασία του πλην ελαχίστων θλιβερών εξαιρέσεων που δεν προσήλθαν αν και είχαν υποχρέωση αλλά και κάποιων άλλων που αν και παρίσταντο, εν τούτοις δεν κούνησαν ούτε το χεράκι τους και απολάμβαναν προκλητικά τις αγαθές δωρεές εδεσμάτων και γεύσεων. Το πρόγραμμα περιείχε εκτός από τα κάλαντα, τα πάντα. Ακροβατικά από την σχολή Λουπάκη, παραδοσιακούς ποντιακούς χορούς, ταχυδακτυλουργικές επιδείξεις. Μια γεύση από το τι έγινε μπορείτε να ΔΕΙΤΕ από το φωτορεπορτάζ και το βίντεο που έχουμε στην διάθεση σας.
Σίγουρα το θέμα το είδατε ή θα το δείτε στριμωγμένο σε κάποια φωτογραφία με λεζάντα του Εθνικού Κήρυκα, στην greek news ή άλλη τοπική ομογενειακή έκδοση, επομένως εμείς εδώ δεν έχουμε λόγο να σταθούμε στην είδηση και περιγραφή σε αυτό καθαυτό το γεγονός, αφού έτσι και αλλιώς με κάποιο τρόπο έφτασε στην αντίληψη σας. Εμείς εδώ εν όψει και της νέας μισής εναπομείνασας θητείας μέχρι τον Απρίλιο(2010) ουσιαστικά -μετά αρχίζει το πανηγύρι των εκλογών και των γνωστών ζυμώσεων και ανακατατάξεων οι μισοί θα φτιάξουν άλλον συνδυασμό και τούμπαλιν- θα ρίξουμε το φως του προβολέα μας με αφορμή αυτή την Χριστουγεννιάτικη εορτή, σε εκείνα τα πρόσωπα που έπαιξαν τον καθοριστικό ρόλο και σε αυτή την όντως καλή προσπάθεια της ομοσπονδίας ελληνικών Σωματείων Μείζονος ΝΥ, αλλά και σε κάποια σημεία που είναι αναγκαίο να επισημανθούν καλόπιστα και με αγαθή προαίρεση, όπως πάντα εν όψει και της νέας χρονιάς.
Μπαίνοντας στην αίθουσα, που ευτυχώς ήταν κατάμεστη από παιδικές φωνές που ανέμεναν την εμφάνιση του Αγίου Βασίλη, ο οποίος στο τέλος της εορταστικής εκδήλωσης μοίρασε παιχνιδάκια και δώρα για αγόρια και κορίτσια, αυτό που εύκολα γινόταν αντιληπτό ήταν ότι και αυτή την φορά, όπως και στο παρελθόν σε παρόμοιες ευκαιρίες όλα δυστυχώς οργανώθηκαν -από τον έχοντα το γενικό πρόσταγμα της πολιτιστικής επιτροπής- στο πόδι και την τελευταία στιγμή! Πρόχειρα έτσι απλά για να πούν αυτοί που συνήθως αυτοπροβάλλονται -και τώρα πια δυστυχώς για εκείνους- η ομογένεια τους γνωρίζει αρκετά καλά, ποιοι είναι, τι επιδιώκουν και τι προσδοκούν. Κάθε φορά δυστυχώς αφήνουν την «σφραγίδα» και το στίγμα με την εν γένει και κατά περίπτωση συμπεριφορά τους ...
Το πρώτο και αρκετά σημαντικό, είναι ότι καθ' όλη την διάρκεια της εκδήλωσης από την αρχή ως το τέλος φάνηκαν αυτοί που πραγματικά εργάζονται από μικρές αλλά σημαντικές εικόνες, η μια διαδεχόταν την άλλη θετικά. Στα χρόνια και την ταραγμένη μαύρη εποχή Διαμαντίδη που καταβαράθρωσε την Ομοσπονδία είχαμε συνηθίσει τον «κύριο» αυτό να κάθεται και να δίνει εντολές (έστω και αν όλοι τον έπαιρναν στο ψιλό και στην καζούρα) σε ό,τι και αν γινόταν, εν τούτοις αυτό που έβλεπε κάποιος που δεν γνωρίζει βαθύτερα τα αίτια της κατάστασης ήταν ότι ο πρόεδρος δίνει μόνο εντολές. Διατάζει. Προστάζει. Χτυπά το χέρι στο τραπέζι και κυρίως κάνει βρωμιές. Σκάνδαλα! Κακοδιαχείριση! Κακοδιοίκηση! Και άλλα τέτοια φαιδρά. Αυτά είχαμε συνηθίσει να λέμε και να ξανά γράφουμε και να επαναλαμβάνουμε στα 4 χρόνια της οπισθοδρόμησης από τον κ. Διαμαντίδη και των οικονομικών σκανδάλων που άφησε πίσω του στα ταραγμένα χρόνια της θητείας του. Θητεία που όχι μόνο διέλυσε ηθικά και οργανωτικά τον θεσμό αλλά καταβαράθρωσε κάθε ίχνος αξιοπρέπειας και αξιοπιστίας προσώπων και θεσμού.
Αντιθέτως η εικόνα το προφίλ του Δημήτρη Καλαμαρά εν τοις πράγμασι (στην πράξη δηλαδή) γενικά δείχνει άνθρωπο που όπως απέδειξε στην πράξη, με την συστηματική και αθόρυβη δουλειά του έχει φανεί εμπράκτως η όρεξη και διάθεση του για δουλειά αλλά που δυστυχώς δεν έχει ανθρώπους ικανούς δίπλα του τόσους όσους θα έπρεπε {βλέπε σχετική πολιτική ανάλυση}. Γιατί αυτό που παρατηρήσαμε μέσα σε αυτή την μικρή, απλή, και λιτή έστω χαμηλών προσδοκιών, διοργάνωση είναι η κατάθεση προσωπικής προσφοράς και εργασίας, όχι μόνον των μελών του Δ.Σ. τα οποία θα δούμε παρακάτω ένα προς έναν , αλλά προσωπικά του ιδίου του Δημήτρη Καλαμαρά, ο οποίος ενώ ορθώς έχει ένα profile politically correct εν τούτοις ξέρει -όπως έχει αποδείξει τα δυο χρόνια της θητείας του ως πρόεδρος, αλλά και μια δεκαετία πριν με την συνεχή αλλά αθόρυβη προσφορά του- αν χρειαστεί να σηκώνει τα μανίκια και να ζώνεται την ποδιά της δουλειάς! Ξέρει να υπηρετεί με χαμόγελο όχι υποκριτικό μάλιστα όταν προσπαθεί να υποκριθεί και να παρουσιάσει κάτι που δεν είναι και δεν το πιστεύει χάνει πολλά στην» παράσταση». Για παράδειγμα σε αυτή την εορτή ήταν η πρώτος στην δουλειά! Κυριολεκτικά! Να υπηρετήσει με απλότητα τον ομογενή. Να τον σερβίρει ο ίδιος. Να του πάει το φαγητό. Να του δώσει το γλυκό. Να φέρει ό,τι χρειαστεί κάποιος, είτε τον γνωρίζει είτε όχι. Να του μιλήσει. Να τον υποδεχθεί με το χαμόγελο. Να του δώσει το χέρι του. Να του πει μια ζεστή κουβέντα -και αυτό πάντα όχι μόνο τώρα που το απαιτεί το πνεύμα των εορτών. Ακόμα και να μαψέψει τα πιάτα των προσκεκλημένων. Να πάρει τηλέφωνα. Να απευθύνει προσωπικές προσκλήσεις. Να επικοινωνήσει με κόσμο.
Αλήθεια μιας και ο λόγος περί επικοινωνίας, αν και δεν αξίζει τόσο να γίνει αναφορά στο συγκεκριμένο πρόσωπο, εν τούτοις απαιτείται να αναφερθεί για την αποκατάσταση της αλήθειας και την τάξη των πραγμάτων να επισημανθεί ως γεγονός ότι σε αυτό το Δ.Σ. πάλι με πρόταση πάλι του κ. Πέτρου Γαλάτουλα είχε τοποθετήσει στις δημόσιες σχέσεις και μάλιστα με τυμπανοκρουσίες και πολλές ελπίδες και προσδοκίες που τελικά διαψεύστηκαν στο πρόσωπο της - σύμφωνα πάντα και με όσα και η ίδια χωρίς να χάνει ευκαιρία υποσχόταν δημοσίως- η κ. Έλλη Μελέμη. Μια κυρία την οποία και εμείς πράγματι υποστηρίξαμε. Την προβάλαμε πολλαπλώς. Την στείλαμε σε τηλεοπτικά πάνελ πρώτης σε τηλεθέασης εκπομπής (ΖΟΥΓΚΛΑ). Την βγάλαμε στο μεγαλύτερο ελληνικό ραδιόφωνο(Flash). Την στηρίξαμε και την προβάλλαμε ποικιλοτρόπως και από εδώ. Την συστήσαμε σε ανθρώπους και πανεπιστημιακούς και γενικότερα της σταθήκαμε και στις πιο προσωπικές της στιγμές ως άνθρωποι, όμως απολογιστικά και ανεξάρτητα από την όποια προηγούμενη διαπροσωπική σχέση, εν τούτοις στα δυο έτη που πέρασαν δυστυχώς εκ των πραγμάτων φάνηκε πως δεν ανταποκρίθηκε όχι μόνο στα σοβαρότατα καθήκοντα που της ανατέθηκαν, αλλά επέδειξε άκρατο καιροσκοπισμό και ιδιοτέλεια ενώ γενικά υπήρξε ασυνεπής στο πόστο που της δόθηκε αλλά και σε ότι της ανατέθηκε όπως επί παραδείγματι η διοργάνωση διημερίδας κατά την περίοδο της παρέλασης τον Απρίλιο του 09. Ένα πόστο που κυριολεκτικά της χαρίστηκε χωρίς να έχει κοπιάσει νωρίτερα. Χωρίς να έχει προσφέρει τίποτα απολύτως στην ομογένεια και τον Ελληνισμό! Με ανύπαρκτη προσφορά, εν τούτοις προωθήθηκε σκανδαλωδώς από τον κ. Πέτρο Γαλάτουλα κάτω από το γενικότερο πρίσμα εκείνων των ημερών για την συμμετοχή νέων ανθρώπων στο ΔΣ που εκλέχτηκε! Αντιθέτως φάνηκε. Αμετροεπής. Ανεπαρκής. Ανίκανη να ανταποκριθεί στις προσδοκίες όχι μόνο των ανθρώπων που την εμπιστεύτηκαν αλλά κυρίως για την σοβαρότατη θέση που της δόθηκε. Μόνο λόγια και φαμφάρες! Λόγια! Κούφια λόγια! Με διάφορες προσχηματικές δικαιολογίες πάντα ήταν απούσα... «Παρών» μόνο στα έτοιμα με την δουλειά άλλων... κρίμα... Ας ελπίσουμε ότι στο μέλλον, αν ποτέ της ξανά δοθεί κάποια ευκαιρία, ανεξάρτητα από τα προσωπικά της πιστεύω για την ομογένεια -τα οποία ειρήσθω εν παρόδω- δεν την κολακεύουν καθόλου ως άνθρωπο που έχει πτυχίο ανώτερης σχολής... όφειλε αν μη τι άλλο να προσφέρει τα τυπικά δηλαδή δουλειά(!) μιας και ποτέ της δεν κατάφερε αν και τις δόθηκαν πολλές ευκαιρίες να έχει συστήσει τουλάχιστον την επιτροπή δημοσίων σχέσεων! Επιτροπή φάντασμα η οποία ουδέποτε έπραξε τίποτα στο ελάχιστο εδώ και δυο έτη. Ας ελπίσουμε ότι στους 3 ½ μήνες που απομένουν θα κάνει κάτι έτσι για την στάχτη στα μάτια του κόσμου που την εμπιστεύθηκε απαξιώνοντας τον με την στάση και την συμπεριφορά της...
Η ΣΥΝΕΧΗΣ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΑΠΛΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΤΟΥ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ
Σε αυτή την όμορφη Χριστουγεννιάτικη εορτή και πάλι έλαμψαν με την δουλειά και την προσφορά τους νεότεροι, αλλά και παλαιότεροι όπως το ζεύγος Παναγιώτη και Ναυσικά Μιαχαλέα, οι οποίοι αν και τους έχουμε επικρίνει κατά το πρόσφατο παρελθόν εν τούτοις ουδείς-πόσο μάλλον εμείς- μπορεί αμφισβητήσει την συνεχή πολυετή προσφορά τους σε πολλά ζητήματα της ομοσπονδίας, από τα καλλιστεία που είναι καιρός να αναβαθμισθούν και να γίνει κάτι καλύτερο μέχρι ουσιαστικά ζητήματα ήθους όπου κατά το παρελθόν έχουν συμβάλλει αποφασιστικά και οι δυο. Ήρθε η ώρα όμως να παραχωρήσουν τις θέσεις σε νεότερους με περισσότερες δυνάμεις και όρεξη. Ήρθε η ώρα να παραδώσουν την σκυτάλη σε νεότερα και ικανά παιδιά όπως ήταν εκείνοι όταν πρωτομπήκαν στην Ομοσπονδία -πριν 30 χρόνια- και κάποιοι άλλοι τους παραχώρησαν ευγενικά τις θέσεις τους τώρα οφείλουν και εκείνοι να παραδώσουν σκυτάλη. Προσέφεραν ήδη αρκετά και ήρθε η ώρα από την θέση πια του παρατηρητή να προσφέρουν την εμπειρία και την γνώση τους όταν και όποτε τους ζητηθεί και να είναι σίγουροι ότι πάντα θα ζητείται η άποψη τους.
Πρώτος στο σερβίρισμα -ο νεαρός και πολλά υποσχόμενος ακόμα- Διονύσης Πυλαρινός, από τα νέα και ικανά στελέχη με πολλές ανησυχίες αλλά και αγωνιστικότητα που αφενός ακόμα και αν έχει κάνει λάθη στη διαχείριση ζητημάτων -και ποιος δεν κάνει αλήθεια λάθη ειδικά όταν εργάζεται - εν τούτοις η παρουσία και η δουλειά του γεννά προσδοκίες για το μέλλον. Αν θελήσει βέβαια να παραμείνει στα της ομοσπονδίας και στα κοινά για να προσφέρει με τον ίδιο ζήλο και δεν επηρεαστεί από πρόσωπα που τελικά αποδείχτηκαν ανάξια εμπιστοσύνης. Στέλεχος ικανότατο που μπορεί να επαξίως χρησιμοποιηθεί κατάλληλα διαδραματίζοντας ουσιαστικό ρόλο στα κοινά της ομογένειας.
Ουσιαστική και η άοκνη προσφορά δουλειάς του κ. Αντώνη Φωκά που πάντα εκεί έτοιμος χαμογελαστός προσφέρει αθόρυβα και χωρίς τυμπανοκρουσίες, το ίδιο και ο κ. Κωστόπουλος ο οποίος με χαμόγελο σέρβιρε τον κόσμο φέροντας και την κόρη του να προσφέρει εθελοντική εργασία. Δεν μπορούμε να μην αναφερθούμε στον γνωστό Τάκη Νικολόπουλο που επίσης προσέφερε δουλειά και χαμόγελο. Το ίδιο εμφανής ήταν και η παρουσία του παλαιού και επιτυχημένου με διαπιστωμένη και καταγεγραμμένη προσφορά στα κοινά της ομογένειας -και εν πολλοίς κατακρινόμενου για την ανάληψη της ευθύνης της διοργάνωσης του Α' Συνεδρίου της Ομοσπονδίας Ελληνικών Σωματείων - Δημήτρη Δημητρίου ο οποίος αν και τελευταία ταλανίζεται από πολλά προσωπικά οικογενειακά προβλήματα με την ταλαιπωρία της υγείας της μητέρας της συζύγου με βαρύτατο εγκεφαλικό, εν τούτοις ήταν εκεί παρών και όχι μόνο δούλεψε ουσιαστικά αλλά ίσως ως ο μόνος βαθύς γνώστης της ιστορίας της Ομοσπονδίας προλόγισε και τον τιμώμενο πρέσβη κ. Γιώργο Βέη ο οποίος δεν μπόρεσε να παραστεί λόγω εσπευσμένης επανόδου του στην Ελλάδα .
Αυτός όμως που κυριολεκτικά δίνει τον εαυτό του -παρόλο που τον έχουμε επικρίνει κατά το πρόσφατο παρελθόν για άλλους λόγους που δυστυχώς συνεχίζουν να υφίστανται αυτό όμως δεν σημαίνει ότι όταν υπάρχει κάτι θετικό δεν πρέπει να (του) αναγνωρίζεται- είναι ο Γιάννης Γκόρος ! Είναι ο άνθρωπος για κάθε δουλειά! Είναι στην κουζίνα αυτός που κάνει τα πάντα και έχει το γενικό πρόσταγμα! Μαγειρεύει υπό τις οδηγίες του Γιώργου Κατσίχτη, καθαρίζει, σκουπίζει, φυλάει το κτήριο, παρακολουθεί την ασφάλεια του κτηρίου από το κλειστό κύκλωμα που έχει τοποθετηθεί, φροντίζει γενικά το κτήριο για την τροφοδοσία του, για το ρεύμα, το ζεστό νερό. Γενικά κάνει κάθε δουλειά χωρίς να υπολογίζει χρόνο. Είναι με δυο λόγια ο "προσωπάρχης" του κτηρίου στην πράξη, επομένως αν αυτό δεν προσκρούει σε άλλες νομικής φύσεως δυσκολίες θα μπορούσε να διαμένει μόνιμα και νόμιμα και εντός του κτηρίου αν και ο ίδιος το επιθυμεί. Η πρόταση γίνεται αφού έτσι κι αλλιώς επί 24ωρου βάσεως είναι ο άνθρωπος που όποτε και αν πας στο Σταθάκειο είναι εκεί! Οπότε ας εγκατασταθεί μόνιμα και ας θεσμοθετηθεί θέση επί αμοιβή -γιατί ό, τι προσφέρει ο κ. Γκόρος είναι σε εθελοντική και μόνον βάση- του προσωπάρχη του κτηρίου με ένα συμβολικό έστω τίμημα και τιμητικά με απόφαση της Ομοσπονδίας ας δοθεί η θέση τιμής ένεκεν στον κ.Γκόρο και εκείνος ας την αρνηθεί!
Ένα άλλο πρόσωπο που αθόρυβα βοηθά την Ομοσπονδία σε ότι του ζητηθεί και σε οποιδήποτε πόστο είναι εκλεκτός Θανάσης Αρώνης. Ένας άνθρωπος απλός. Σεμνός. Με απίστευτα ταλέντα και ικανότητες που θα ζήλευαν επαγγελματίες τους είδους όχι μόνο στην φωτογραφία αλλά και στο σχεδιασμό αφίσας. Καρτών, και κάθε άλλου είδους εργασία που έχει να κάνει με φωτογραφία και σχεδιασμό. Πάντοτε πρόσχαρος με το χαμόγελο στο πρόσωπο και τον καλό λόγο. Γλυκύς και εξυπηρετικός. Με διάθεση ανιδιοτελούς συνεχούς και άοκνης προσφοράς. Άνθρωπος που προσφέρει με κάθε τρόπο και πάντα έτοιμος να δουλέψει!
Ωστόσο δεν μπορούμε να μην επισημάνουμε την εμφανέστατη απουσία του επίτιμου προέδρου της Ομοσπονδίας Ελληνικών Σωματείων ΝΥ, κ. Βασίλειου Σταθάκου ο οποίος μάλλον θα έπρεπε να είναι παρών αφού η τιμητική διάκριση για την αγορά του κτηρίου στην οποία συνέβαλε τα μέγιστα με την αποφασιστική οικονομική συνδρομή του, αποδιδόταν και σε ανθρώπους που συνέβαλαν επίσης με το δικό τους τρόπο και πολύ πριν δώσει την μεγάλη δωρεά των 650.000$. Το ερώτημα είναι αν προσκλήθηκε και αν ναι γιατί δεν ήλθε;
Καθ' όλη την διάρκεια της 3ωρης εκδήλωσης αυτό που κυριαρχούσε στην αίθουσα ήταν τα παιδικά προσωπάκια γεμάτα χαρά και χαμόγελα ικανοποίησης για το συμβολικό δωράκι που τους έδωσε ο Αγιος Βασίλης τον οποίο υποδυόταν με επιτυχία ο γνωστός Ομογενής πετυχημένος και αναγνωρισμένος καλλιτέχνης λάτρης της 7ης τέχνης και του θεατρικού θεάματος την οποία υπηρετεί πιστά δεκαετίες τώρα Άγγελος Νιάκας.
ΟΙ ΑΛΗΘΙΝΑ ΜΕΓΑΛΟΙ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΠΟΥ ΟΦΕΙΛΕΙ ΝΑ ΤΙΜΗΣΕΙ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΒΟΥΛΗ ΚΑΙ Η ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΑΘΗΝΩΝ, ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΠΛΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ όπως οι
ΠΕΤΡΟΣ & ΓΙΟΥΛΗ ΠΑΝΤΑΖΗ - ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ & ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΤΣΙΧΤΗΣ
Ωστόσο αυτό που οφείλουμε να τονίσουμε για ακόμα μια φορά είναι και αυτή- όπως δεκάδες άλλες εκδηλώσεις κατά το παρελθόν - πράγματι πετυχημένη εορτή δεν θα μπορούσε να γίνει αν δεν υπήρχαν οι απλοί άνθρωποι αλλά μεγάλοι στην ψυχή και το ηθικό ανάστημα Άνθρωποι όπως το Γιώργος και ο Παναγιώτης Κατσίχτης( Neptune Diner) και το ζεύγος Πανταζή, Πέτρος και η Γιούλη, ιδιοκτήτες του Λευκού Πύργου στην Αστόρια της Νέας Υόρκης. Μια γιορτή τόσο πλούσια σε δώρα τα οποία αγοράστηκαν με έξοδα των συλλόγων ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ «ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ», ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ «ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΠΟΣΤΟΛΟΙ», ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΩΝ « ο ΑΙΝΟΣ» αλλά κυρίως και πρωτίστως της 4αδας Κατσίχτη - Πανταζή οι οποίοι έβαλαν τα γλυκά και μέρος των εξόδων για τα άφθονα δώρα των παιδιών ενώ το γεύμα δεν θα μπορούσε να γίνει αν δεν ήταν για ακόμα μια φορά ο Γιώργος Κατσίχτης με τον αδερφό του Παναγιώτη! Η Ομογένεια οφείλει πολλά σε αυτούς τους ανθρώπους! Πάρα πολλά! Και είναι τόσα αυτά που έχουν προσφέρει εδώ και δεκαετίες χωρίς -και το κυριώτερο -χωρίς να επιζητούν τίποτα! Ούτε αναγνώριση γιατί την έχουν και κοινωνικά και επαγγελματικά! Ούτε άλλους είδους «γαλόνια» και αξιώματα γιατί τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί με ένα ζεστό παιδικό χαμόγελο ή ένα νεύμα ικανοποίησης από ανθρώπους που έχουν ανάγκη έστω και ενός πιάτου φαγητού έστω και αν πάντα βλέπεις τα ίδια πρόσωπα. Γιατί, δυστυχώς οι ίδιοι και ίδιοι είναι δυστυχώς αυτοί που πάνε σε αυτά τα γεύματα -και δείπνα- ανθρωπιάς θα τα λέγαμε εμείς - όλα αυτά που διοργανώνει η Ομοσπονδία τα τελευταία χρόνια στην προσπάθεια της να γεμίσει τις αίθουσες της, έχοντας βέβαια χάσει τον προσανατολισμό και τους βαθύτερους στόχους της ύπαρξης και του έργου που οφείλει να επιτελεί ως δευτεροβάθμιος οργανισμός. Και φυσικά δεν μπορεί όλα αυτά που οφείλει η Ομογένεια δια της Ομοσπονδίας στους Γιώργο και Παναγιώτη Κατσίχτη Πέτρο και Γιούλη Πανταζή, να απομονωθούν σε μια απλή φτηνή «τιμητική» πλακέτα -που τις περισσότερες φορές φτιάχνεται στο πόδι - και γιατί πάντα κάτι θέλουν να ζητήσουν οι «κροκόδειλοι» όπως εύστοχα χαρακτηρίζει ο Γιώργος Κατσίχτης που δεν χαρίζεται σε κανέναν -και καλά κάνει- όλους τους καρεκλοκενταύρους με θητεία 30 ετών και πλέον που δεν λένε να παραδώσουν -όχι το πνεύμα καλά να είναι οι άνθρωποι γεροί και δυνατοί- αλλά την καρέκλα!
Δεν μπορεί να αποτιμηθεί η συνειδητή προσφορά των αδελφών Κατσίχτη και του ζεύγους Πανταζή! Και αυτά που γράφουμε εμείς -για άλλη μια φορά για την τετράδα αυτή των ανθρώπων αυτών- είναι πάρα πολύ λίγα μπροστά σε αυτά που αθόρυβα καθημερινά προσφέρουν στο σύνολο της Ομογένειας με κάθε τρόπο, χωρίς τυμπανοκρουσίες. Αθόρυβα. Σεμνά εδώ και σχεδόν 3 δεκαετίες. Με ταπεινοφροσύνη αξιοποιούν τις ευλογίες, τα υλικά περισσεύματα που τους χάρισε ο Θεός μετά από κόπους και ίδρωτες ετών δίνοντας σε κάθε έναν που έχει ανάγκη και όχι μόνο στην Ομοσπονδία Ελληνικών Σωματείων Μείζονος ΝΥ. Προσφέρουν παντού και σε όλους και χωρίς διακρίσεις αλλά προ πάντων προσφέρουν στην Ελληνική Ομοσπονδία της Νέας Υόρκης. Έχουν μεγαλύτερη όμως αξία αυτές οι τελευταίες προσφορές τους προς τον Ελληνισμό και την Κοινότητα διότι η οικονομική κρίση αν και έχει επηρεάσει αισθητά και τις επιχειρήσεις τους εν τούτοις δεν φείδονται κόπων και κόστους και διαρκώς προσφέρουν ανεξαρτήτως εξόδων! Δεν υπολογίζουν μπροστά στην χαρά και την προσφορά. Είναι παρά πολύ λίγα όσα και αν πούμε για τον Πέτρο, την κ. Γιούλη, τον Παναγιώτη και τον Γιώργο...
Αυτοί οι απλοί τίμιοι και αγνοί άνθρωποι ας είναι ο οδηγός και το φωτεινό παράδειγμα για τις επόμενες γενιές των νέο- Ελλήνων της Ελληνικής κοινότητας στις ΗΠΑ. Προσφέρουν αγόγγυστα. Ανύσταχτα και σε μόνιμη βάση είναι παρόντες παντού! Και αυτό που αξίζει να επισημανθεί είναι η αγαθή προαίρεση και η χωρίς τυμπανοκρουσίες προσφορά! Στα πρόσωπα τέτοιων απλών ανθρώπων ενσαρκώνεται ο γνήσιος και ανόθευτος Ελληνισμός της Αμερικής. Όσο υπάρχουν άνθρωποι σαν την κα Γιούλη και τον κ. Πέτρο(Πανταζή) τον Παναγιώτη και τον Γιώργο (Κατσίχτη) ο Ελληνισμός δεν θα σβήσει ποτέ στην δικαίως επονομαζόμενη νέα Γη της επαγγελίας. Αυτοί οι απλοί άνθρωποι αποτελούν την ραχοκοκαλιά και την συνέχεια του Ελληνισμού όχι μόνο στις ΗΠΑ αλλά και στους όπου γης Έλληνες. Τέτοια πρόσωπα είναι αυτά που αγωνίζονται, τρέχουν και πάντα προσφέρουν πρώτοι την δωρεά-από το υστέρημα και το περίσσευμα- είτε για φιλανθρωπικούς και κοινωνικούς λόγους είτε πολύ περισσότερο για τα εθνικά μας θέματα. Αυτοί οι άνθρωποι είναι και πρέπει να αποτελούν φάρο φωτοδότη για την νεότερη γενιά. Αυτοί οφείλουν να είναι το ζωντανό παράδειγμα των νεοτέρων. Σε αυτούς οφείλονται η αναγνώριση, τα εύσημα και τα παράσημα της ελληνικής πολιτείας για την συνέχεια της Ελληνικής παρουσίας στις ΗΠΑ. Τέτοιοι άνθρωποι όπως ο Γιώργος, ο Παναγιώτης, ο Πέτρος και η Γιούλη γενιές πριν είναι που έκτισαν Σχολειά και Εκκλησιές. Ανάστησαν παιδιά με ήθος και πνευματική καλιέργεια. Τα σπούδασαν και τα έκαναν μεγάλους και τρανούς σε αξιώματα. Τέτοια πρόσωπα οφείλει να προσκαλέσει όχι μόνον η Βουλή των Ελλήνων (σε πλήρη σύνθεση του Σώματος) για να τιμήσει τον όπου γης Ελληνισμό και την Ομογένεια των ΗΠΑ, για τους αγώνες της! Το ίδιο οφείλει να πράξει και αυτή ακόμα η ακαδημία Αθηνών αν θέλουν πραγματικά οι προαναφερόμενοι θεσμοί, να συνεχίσουν να απολαμβάνουν του κύρους και της εμπιστοσύνης του Έθνους των Ελλήνων, οφείλουν να τιμήσουν τον έντιμο «ανώνυμο» αληθινό σύγχρονο και διαρκώς μαχόμενο Έλληνα πολίτη του κόσμου και των πολιτισμών! Απλός καθημερινός άνθρωπος που με τα νέα δεδομένα της εποχής της αλλοτρίωσης της αποξένωσης της θολής πολυπολιτισμικότητας και της καραμέλας της παγκοσμιοποίησης αυτοί στέκονται όρθιοι! Μιλούν την γλώσσα των Ελλήνων των Πατέρων της Εκκλησίας και του Ευαγγελίου. Διατηρούν ήθη. Έθιμα. Ποιούν ήθος με την καθημερινή πράξη στην κοινή ζωή. Τέτοια πρόσωπα συνθέτουν το πορτραίτο το σύγχρονου ήρωα της συνέχειας της φυλής του πολιτισμού της ιστορίας και του γένους μας. Τέτοια πρόσωπα, τίμια, αγνά και καθαρά από ιδιοτέλειες και συμφέροντα, μόνον μπορούν να αποτελέσουν παράδειγμα προς μίμηση των νεοτέρων. Ας το ακούσει αυτό ο Πρωθυπουργός, οι αρχηγοί των κομμάτων αλλά και τα μέλη της ακαδημίας Αθηνών και ας επιλέξουν αντιπροσωπευτικά πρόσωπα από κάθε περιοχή όπου ζει ο Ελληνισμός και ας αποδώσουν τα οφειλόμενα στον Έλληνα πολίτη του κόσμου. Αυτό σημαίνει στην πράξη νέος γνήσιος πατριωτισμός. Σύγχρονους όχι μόνον ήρωες της επιτυχίας που διακρίθηκαν στην ζωή κοινωνικά και επαγγελματικά στα απλά καθημερινά αλλά πάντα ανταποκρίθηκαν και στα μεγάλα ιδανικά, τις αξίες και τα οράματα του έθνους μας! Αληθινοί ΕΛΛΗΝΕΣ που δίνουν τον καθημερινό αγώνα της συνέχειας και της επιβίωσης του έθνους και της φυλής εκτός συνόρων παλεύοντας στον αγώνα της συνέχειας μεταξύ εθνών και πολιτισμών, κρατώντας ζωντανά ήθη έθιμα, παραδόσεις, γλώσσα και Ελληνικό ΄πολιτισμό μα που πάνω από όλα δείζνουν τον δρόμο με το φωτεινό παράδειγμα της συνεχούς και άοκνης ανιδιοτελούς προσφοράς τους στα κοινά. Στα απλά και καθημερινά όπως ο Γιώργος ο Παναγιώτης ο Πέτρος και η κα Γιούλη. Προσφορά στο Έθνος και στην πατρίδα. Προσφορά στον Ελληνισμό και την συνέχεια του στα μήκη και πλάτη της γης. Τέτοιοι απλοί άνθρωποι είναι οι σήμερα στις απαρχές του 21ου αιώνα νέοι Απόστολοι του Ελληνισμού, του πολιτισμού και της ιστορίας μας. Άνθρωποι που ευαγγελίζονται το μήνυμα του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας με την πράξη το ήθος και την συνεχή προσφορά τους. Αυτά να δείτε και να ακούσετε Κύριε πρόεδρε της κυβερνήσεως, Κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας, Κύριε πρόεδρε της Ελληνικής Βουλής αλλά και της Ακαδημίας Αθηνών. Τέτοια πρόσωπα οφείλετε να τιμήσετε με κάθε τιμή. Πρόσωπα άξια προς μίμηση! Πρόσωπα που γράφουν ιστορία με τις απλές καθημερινές πράξεις τους! Πράξεις που κρύβουν όχι μόνον Αγάπη αλλά και προσφορά προς τον Ελληνισμό! Αυτοί απλοί άνθρωποι αντιπροσωπεύουν την πλειοψηφία του Ελληνισμού! Η Ελληνική πολιτεία το οφείλει στον απλό "ανώνυμο" ομογενή ως έμπρακτη πράξη αναγνώρισης του Ελληνισμού προς την πατρίδα.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΣΤΕΦΑΝΟΠΟΥΛΟΣ
Σίγουρα το θέμα το είδατε ή θα το δείτε στριμωγμένο σε κάποια φωτογραφία με λεζάντα του Εθνικού Κήρυκα, στην greek news ή άλλη τοπική ομογενειακή έκδοση, επομένως εμείς εδώ δεν έχουμε λόγο να σταθούμε στην είδηση και περιγραφή σε αυτό καθαυτό το γεγονός, αφού έτσι και αλλιώς με κάποιο τρόπο έφτασε στην αντίληψη σας. Εμείς εδώ εν όψει και της νέας μισής εναπομείνασας θητείας μέχρι τον Απρίλιο(2010) ουσιαστικά -μετά αρχίζει το πανηγύρι των εκλογών και των γνωστών ζυμώσεων και ανακατατάξεων οι μισοί θα φτιάξουν άλλον συνδυασμό και τούμπαλιν- θα ρίξουμε το φως του προβολέα μας με αφορμή αυτή την Χριστουγεννιάτικη εορτή, σε εκείνα τα πρόσωπα που έπαιξαν τον καθοριστικό ρόλο και σε αυτή την όντως καλή προσπάθεια της ομοσπονδίας ελληνικών Σωματείων Μείζονος ΝΥ, αλλά και σε κάποια σημεία που είναι αναγκαίο να επισημανθούν καλόπιστα και με αγαθή προαίρεση, όπως πάντα εν όψει και της νέας χρονιάς.
Μπαίνοντας στην αίθουσα, που ευτυχώς ήταν κατάμεστη από παιδικές φωνές που ανέμεναν την εμφάνιση του Αγίου Βασίλη, ο οποίος στο τέλος της εορταστικής εκδήλωσης μοίρασε παιχνιδάκια και δώρα για αγόρια και κορίτσια, αυτό που εύκολα γινόταν αντιληπτό ήταν ότι και αυτή την φορά, όπως και στο παρελθόν σε παρόμοιες ευκαιρίες όλα δυστυχώς οργανώθηκαν -από τον έχοντα το γενικό πρόσταγμα της πολιτιστικής επιτροπής- στο πόδι και την τελευταία στιγμή! Πρόχειρα έτσι απλά για να πούν αυτοί που συνήθως αυτοπροβάλλονται -και τώρα πια δυστυχώς για εκείνους- η ομογένεια τους γνωρίζει αρκετά καλά, ποιοι είναι, τι επιδιώκουν και τι προσδοκούν. Κάθε φορά δυστυχώς αφήνουν την «σφραγίδα» και το στίγμα με την εν γένει και κατά περίπτωση συμπεριφορά τους ...
Το πρώτο και αρκετά σημαντικό, είναι ότι καθ' όλη την διάρκεια της εκδήλωσης από την αρχή ως το τέλος φάνηκαν αυτοί που πραγματικά εργάζονται από μικρές αλλά σημαντικές εικόνες, η μια διαδεχόταν την άλλη θετικά. Στα χρόνια και την ταραγμένη μαύρη εποχή Διαμαντίδη που καταβαράθρωσε την Ομοσπονδία είχαμε συνηθίσει τον «κύριο» αυτό να κάθεται και να δίνει εντολές (έστω και αν όλοι τον έπαιρναν στο ψιλό και στην καζούρα) σε ό,τι και αν γινόταν, εν τούτοις αυτό που έβλεπε κάποιος που δεν γνωρίζει βαθύτερα τα αίτια της κατάστασης ήταν ότι ο πρόεδρος δίνει μόνο εντολές. Διατάζει. Προστάζει. Χτυπά το χέρι στο τραπέζι και κυρίως κάνει βρωμιές. Σκάνδαλα! Κακοδιαχείριση! Κακοδιοίκηση! Και άλλα τέτοια φαιδρά. Αυτά είχαμε συνηθίσει να λέμε και να ξανά γράφουμε και να επαναλαμβάνουμε στα 4 χρόνια της οπισθοδρόμησης από τον κ. Διαμαντίδη και των οικονομικών σκανδάλων που άφησε πίσω του στα ταραγμένα χρόνια της θητείας του. Θητεία που όχι μόνο διέλυσε ηθικά και οργανωτικά τον θεσμό αλλά καταβαράθρωσε κάθε ίχνος αξιοπρέπειας και αξιοπιστίας προσώπων και θεσμού.
Αντιθέτως η εικόνα το προφίλ του Δημήτρη Καλαμαρά εν τοις πράγμασι (στην πράξη δηλαδή) γενικά δείχνει άνθρωπο που όπως απέδειξε στην πράξη, με την συστηματική και αθόρυβη δουλειά του έχει φανεί εμπράκτως η όρεξη και διάθεση του για δουλειά αλλά που δυστυχώς δεν έχει ανθρώπους ικανούς δίπλα του τόσους όσους θα έπρεπε {βλέπε σχετική πολιτική ανάλυση}. Γιατί αυτό που παρατηρήσαμε μέσα σε αυτή την μικρή, απλή, και λιτή έστω χαμηλών προσδοκιών, διοργάνωση είναι η κατάθεση προσωπικής προσφοράς και εργασίας, όχι μόνον των μελών του Δ.Σ. τα οποία θα δούμε παρακάτω ένα προς έναν , αλλά προσωπικά του ιδίου του Δημήτρη Καλαμαρά, ο οποίος ενώ ορθώς έχει ένα profile politically correct εν τούτοις ξέρει -όπως έχει αποδείξει τα δυο χρόνια της θητείας του ως πρόεδρος, αλλά και μια δεκαετία πριν με την συνεχή αλλά αθόρυβη προσφορά του- αν χρειαστεί να σηκώνει τα μανίκια και να ζώνεται την ποδιά της δουλειάς! Ξέρει να υπηρετεί με χαμόγελο όχι υποκριτικό μάλιστα όταν προσπαθεί να υποκριθεί και να παρουσιάσει κάτι που δεν είναι και δεν το πιστεύει χάνει πολλά στην» παράσταση». Για παράδειγμα σε αυτή την εορτή ήταν η πρώτος στην δουλειά! Κυριολεκτικά! Να υπηρετήσει με απλότητα τον ομογενή. Να τον σερβίρει ο ίδιος. Να του πάει το φαγητό. Να του δώσει το γλυκό. Να φέρει ό,τι χρειαστεί κάποιος, είτε τον γνωρίζει είτε όχι. Να του μιλήσει. Να τον υποδεχθεί με το χαμόγελο. Να του δώσει το χέρι του. Να του πει μια ζεστή κουβέντα -και αυτό πάντα όχι μόνο τώρα που το απαιτεί το πνεύμα των εορτών. Ακόμα και να μαψέψει τα πιάτα των προσκεκλημένων. Να πάρει τηλέφωνα. Να απευθύνει προσωπικές προσκλήσεις. Να επικοινωνήσει με κόσμο.
Αλήθεια μιας και ο λόγος περί επικοινωνίας, αν και δεν αξίζει τόσο να γίνει αναφορά στο συγκεκριμένο πρόσωπο, εν τούτοις απαιτείται να αναφερθεί για την αποκατάσταση της αλήθειας και την τάξη των πραγμάτων να επισημανθεί ως γεγονός ότι σε αυτό το Δ.Σ. πάλι με πρόταση πάλι του κ. Πέτρου Γαλάτουλα είχε τοποθετήσει στις δημόσιες σχέσεις και μάλιστα με τυμπανοκρουσίες και πολλές ελπίδες και προσδοκίες που τελικά διαψεύστηκαν στο πρόσωπο της - σύμφωνα πάντα και με όσα και η ίδια χωρίς να χάνει ευκαιρία υποσχόταν δημοσίως- η κ. Έλλη Μελέμη. Μια κυρία την οποία και εμείς πράγματι υποστηρίξαμε. Την προβάλαμε πολλαπλώς. Την στείλαμε σε τηλεοπτικά πάνελ πρώτης σε τηλεθέασης εκπομπής (ΖΟΥΓΚΛΑ). Την βγάλαμε στο μεγαλύτερο ελληνικό ραδιόφωνο(Flash). Την στηρίξαμε και την προβάλλαμε ποικιλοτρόπως και από εδώ. Την συστήσαμε σε ανθρώπους και πανεπιστημιακούς και γενικότερα της σταθήκαμε και στις πιο προσωπικές της στιγμές ως άνθρωποι, όμως απολογιστικά και ανεξάρτητα από την όποια προηγούμενη διαπροσωπική σχέση, εν τούτοις στα δυο έτη που πέρασαν δυστυχώς εκ των πραγμάτων φάνηκε πως δεν ανταποκρίθηκε όχι μόνο στα σοβαρότατα καθήκοντα που της ανατέθηκαν, αλλά επέδειξε άκρατο καιροσκοπισμό και ιδιοτέλεια ενώ γενικά υπήρξε ασυνεπής στο πόστο που της δόθηκε αλλά και σε ότι της ανατέθηκε όπως επί παραδείγματι η διοργάνωση διημερίδας κατά την περίοδο της παρέλασης τον Απρίλιο του 09. Ένα πόστο που κυριολεκτικά της χαρίστηκε χωρίς να έχει κοπιάσει νωρίτερα. Χωρίς να έχει προσφέρει τίποτα απολύτως στην ομογένεια και τον Ελληνισμό! Με ανύπαρκτη προσφορά, εν τούτοις προωθήθηκε σκανδαλωδώς από τον κ. Πέτρο Γαλάτουλα κάτω από το γενικότερο πρίσμα εκείνων των ημερών για την συμμετοχή νέων ανθρώπων στο ΔΣ που εκλέχτηκε! Αντιθέτως φάνηκε. Αμετροεπής. Ανεπαρκής. Ανίκανη να ανταποκριθεί στις προσδοκίες όχι μόνο των ανθρώπων που την εμπιστεύτηκαν αλλά κυρίως για την σοβαρότατη θέση που της δόθηκε. Μόνο λόγια και φαμφάρες! Λόγια! Κούφια λόγια! Με διάφορες προσχηματικές δικαιολογίες πάντα ήταν απούσα... «Παρών» μόνο στα έτοιμα με την δουλειά άλλων... κρίμα... Ας ελπίσουμε ότι στο μέλλον, αν ποτέ της ξανά δοθεί κάποια ευκαιρία, ανεξάρτητα από τα προσωπικά της πιστεύω για την ομογένεια -τα οποία ειρήσθω εν παρόδω- δεν την κολακεύουν καθόλου ως άνθρωπο που έχει πτυχίο ανώτερης σχολής... όφειλε αν μη τι άλλο να προσφέρει τα τυπικά δηλαδή δουλειά(!) μιας και ποτέ της δεν κατάφερε αν και τις δόθηκαν πολλές ευκαιρίες να έχει συστήσει τουλάχιστον την επιτροπή δημοσίων σχέσεων! Επιτροπή φάντασμα η οποία ουδέποτε έπραξε τίποτα στο ελάχιστο εδώ και δυο έτη. Ας ελπίσουμε ότι στους 3 ½ μήνες που απομένουν θα κάνει κάτι έτσι για την στάχτη στα μάτια του κόσμου που την εμπιστεύθηκε απαξιώνοντας τον με την στάση και την συμπεριφορά της...
Η ΣΥΝΕΧΗΣ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΑΠΛΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΤΟΥ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ
Σε αυτή την όμορφη Χριστουγεννιάτικη εορτή και πάλι έλαμψαν με την δουλειά και την προσφορά τους νεότεροι, αλλά και παλαιότεροι όπως το ζεύγος Παναγιώτη και Ναυσικά Μιαχαλέα, οι οποίοι αν και τους έχουμε επικρίνει κατά το πρόσφατο παρελθόν εν τούτοις ουδείς-πόσο μάλλον εμείς- μπορεί αμφισβητήσει την συνεχή πολυετή προσφορά τους σε πολλά ζητήματα της ομοσπονδίας, από τα καλλιστεία που είναι καιρός να αναβαθμισθούν και να γίνει κάτι καλύτερο μέχρι ουσιαστικά ζητήματα ήθους όπου κατά το παρελθόν έχουν συμβάλλει αποφασιστικά και οι δυο. Ήρθε η ώρα όμως να παραχωρήσουν τις θέσεις σε νεότερους με περισσότερες δυνάμεις και όρεξη. Ήρθε η ώρα να παραδώσουν την σκυτάλη σε νεότερα και ικανά παιδιά όπως ήταν εκείνοι όταν πρωτομπήκαν στην Ομοσπονδία -πριν 30 χρόνια- και κάποιοι άλλοι τους παραχώρησαν ευγενικά τις θέσεις τους τώρα οφείλουν και εκείνοι να παραδώσουν σκυτάλη. Προσέφεραν ήδη αρκετά και ήρθε η ώρα από την θέση πια του παρατηρητή να προσφέρουν την εμπειρία και την γνώση τους όταν και όποτε τους ζητηθεί και να είναι σίγουροι ότι πάντα θα ζητείται η άποψη τους.
Πρώτος στο σερβίρισμα -ο νεαρός και πολλά υποσχόμενος ακόμα- Διονύσης Πυλαρινός, από τα νέα και ικανά στελέχη με πολλές ανησυχίες αλλά και αγωνιστικότητα που αφενός ακόμα και αν έχει κάνει λάθη στη διαχείριση ζητημάτων -και ποιος δεν κάνει αλήθεια λάθη ειδικά όταν εργάζεται - εν τούτοις η παρουσία και η δουλειά του γεννά προσδοκίες για το μέλλον. Αν θελήσει βέβαια να παραμείνει στα της ομοσπονδίας και στα κοινά για να προσφέρει με τον ίδιο ζήλο και δεν επηρεαστεί από πρόσωπα που τελικά αποδείχτηκαν ανάξια εμπιστοσύνης. Στέλεχος ικανότατο που μπορεί να επαξίως χρησιμοποιηθεί κατάλληλα διαδραματίζοντας ουσιαστικό ρόλο στα κοινά της ομογένειας.
Ουσιαστική και η άοκνη προσφορά δουλειάς του κ. Αντώνη Φωκά που πάντα εκεί έτοιμος χαμογελαστός προσφέρει αθόρυβα και χωρίς τυμπανοκρουσίες, το ίδιο και ο κ. Κωστόπουλος ο οποίος με χαμόγελο σέρβιρε τον κόσμο φέροντας και την κόρη του να προσφέρει εθελοντική εργασία. Δεν μπορούμε να μην αναφερθούμε στον γνωστό Τάκη Νικολόπουλο που επίσης προσέφερε δουλειά και χαμόγελο. Το ίδιο εμφανής ήταν και η παρουσία του παλαιού και επιτυχημένου με διαπιστωμένη και καταγεγραμμένη προσφορά στα κοινά της ομογένειας -και εν πολλοίς κατακρινόμενου για την ανάληψη της ευθύνης της διοργάνωσης του Α' Συνεδρίου της Ομοσπονδίας Ελληνικών Σωματείων - Δημήτρη Δημητρίου ο οποίος αν και τελευταία ταλανίζεται από πολλά προσωπικά οικογενειακά προβλήματα με την ταλαιπωρία της υγείας της μητέρας της συζύγου με βαρύτατο εγκεφαλικό, εν τούτοις ήταν εκεί παρών και όχι μόνο δούλεψε ουσιαστικά αλλά ίσως ως ο μόνος βαθύς γνώστης της ιστορίας της Ομοσπονδίας προλόγισε και τον τιμώμενο πρέσβη κ. Γιώργο Βέη ο οποίος δεν μπόρεσε να παραστεί λόγω εσπευσμένης επανόδου του στην Ελλάδα .
Αυτός όμως που κυριολεκτικά δίνει τον εαυτό του -παρόλο που τον έχουμε επικρίνει κατά το πρόσφατο παρελθόν για άλλους λόγους που δυστυχώς συνεχίζουν να υφίστανται αυτό όμως δεν σημαίνει ότι όταν υπάρχει κάτι θετικό δεν πρέπει να (του) αναγνωρίζεται- είναι ο Γιάννης Γκόρος ! Είναι ο άνθρωπος για κάθε δουλειά! Είναι στην κουζίνα αυτός που κάνει τα πάντα και έχει το γενικό πρόσταγμα! Μαγειρεύει υπό τις οδηγίες του Γιώργου Κατσίχτη, καθαρίζει, σκουπίζει, φυλάει το κτήριο, παρακολουθεί την ασφάλεια του κτηρίου από το κλειστό κύκλωμα που έχει τοποθετηθεί, φροντίζει γενικά το κτήριο για την τροφοδοσία του, για το ρεύμα, το ζεστό νερό. Γενικά κάνει κάθε δουλειά χωρίς να υπολογίζει χρόνο. Είναι με δυο λόγια ο "προσωπάρχης" του κτηρίου στην πράξη, επομένως αν αυτό δεν προσκρούει σε άλλες νομικής φύσεως δυσκολίες θα μπορούσε να διαμένει μόνιμα και νόμιμα και εντός του κτηρίου αν και ο ίδιος το επιθυμεί. Η πρόταση γίνεται αφού έτσι κι αλλιώς επί 24ωρου βάσεως είναι ο άνθρωπος που όποτε και αν πας στο Σταθάκειο είναι εκεί! Οπότε ας εγκατασταθεί μόνιμα και ας θεσμοθετηθεί θέση επί αμοιβή -γιατί ό, τι προσφέρει ο κ. Γκόρος είναι σε εθελοντική και μόνον βάση- του προσωπάρχη του κτηρίου με ένα συμβολικό έστω τίμημα και τιμητικά με απόφαση της Ομοσπονδίας ας δοθεί η θέση τιμής ένεκεν στον κ.Γκόρο και εκείνος ας την αρνηθεί!
Ένα άλλο πρόσωπο που αθόρυβα βοηθά την Ομοσπονδία σε ότι του ζητηθεί και σε οποιδήποτε πόστο είναι εκλεκτός Θανάσης Αρώνης. Ένας άνθρωπος απλός. Σεμνός. Με απίστευτα ταλέντα και ικανότητες που θα ζήλευαν επαγγελματίες τους είδους όχι μόνο στην φωτογραφία αλλά και στο σχεδιασμό αφίσας. Καρτών, και κάθε άλλου είδους εργασία που έχει να κάνει με φωτογραφία και σχεδιασμό. Πάντοτε πρόσχαρος με το χαμόγελο στο πρόσωπο και τον καλό λόγο. Γλυκύς και εξυπηρετικός. Με διάθεση ανιδιοτελούς συνεχούς και άοκνης προσφοράς. Άνθρωπος που προσφέρει με κάθε τρόπο και πάντα έτοιμος να δουλέψει!
Ωστόσο δεν μπορούμε να μην επισημάνουμε την εμφανέστατη απουσία του επίτιμου προέδρου της Ομοσπονδίας Ελληνικών Σωματείων ΝΥ, κ. Βασίλειου Σταθάκου ο οποίος μάλλον θα έπρεπε να είναι παρών αφού η τιμητική διάκριση για την αγορά του κτηρίου στην οποία συνέβαλε τα μέγιστα με την αποφασιστική οικονομική συνδρομή του, αποδιδόταν και σε ανθρώπους που συνέβαλαν επίσης με το δικό τους τρόπο και πολύ πριν δώσει την μεγάλη δωρεά των 650.000$. Το ερώτημα είναι αν προσκλήθηκε και αν ναι γιατί δεν ήλθε;
Καθ' όλη την διάρκεια της 3ωρης εκδήλωσης αυτό που κυριαρχούσε στην αίθουσα ήταν τα παιδικά προσωπάκια γεμάτα χαρά και χαμόγελα ικανοποίησης για το συμβολικό δωράκι που τους έδωσε ο Αγιος Βασίλης τον οποίο υποδυόταν με επιτυχία ο γνωστός Ομογενής πετυχημένος και αναγνωρισμένος καλλιτέχνης λάτρης της 7ης τέχνης και του θεατρικού θεάματος την οποία υπηρετεί πιστά δεκαετίες τώρα Άγγελος Νιάκας.
ΟΙ ΑΛΗΘΙΝΑ ΜΕΓΑΛΟΙ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΠΟΥ ΟΦΕΙΛΕΙ ΝΑ ΤΙΜΗΣΕΙ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΒΟΥΛΗ ΚΑΙ Η ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΑΘΗΝΩΝ, ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΠΛΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ όπως οι
ΠΕΤΡΟΣ & ΓΙΟΥΛΗ ΠΑΝΤΑΖΗ - ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ & ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΤΣΙΧΤΗΣ
Ωστόσο αυτό που οφείλουμε να τονίσουμε για ακόμα μια φορά είναι και αυτή- όπως δεκάδες άλλες εκδηλώσεις κατά το παρελθόν - πράγματι πετυχημένη εορτή δεν θα μπορούσε να γίνει αν δεν υπήρχαν οι απλοί άνθρωποι αλλά μεγάλοι στην ψυχή και το ηθικό ανάστημα Άνθρωποι όπως το Γιώργος και ο Παναγιώτης Κατσίχτης( Neptune Diner) και το ζεύγος Πανταζή, Πέτρος και η Γιούλη, ιδιοκτήτες του Λευκού Πύργου στην Αστόρια της Νέας Υόρκης. Μια γιορτή τόσο πλούσια σε δώρα τα οποία αγοράστηκαν με έξοδα των συλλόγων ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ «ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ», ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ «ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΠΟΣΤΟΛΟΙ», ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΩΝ « ο ΑΙΝΟΣ» αλλά κυρίως και πρωτίστως της 4αδας Κατσίχτη - Πανταζή οι οποίοι έβαλαν τα γλυκά και μέρος των εξόδων για τα άφθονα δώρα των παιδιών ενώ το γεύμα δεν θα μπορούσε να γίνει αν δεν ήταν για ακόμα μια φορά ο Γιώργος Κατσίχτης με τον αδερφό του Παναγιώτη! Η Ομογένεια οφείλει πολλά σε αυτούς τους ανθρώπους! Πάρα πολλά! Και είναι τόσα αυτά που έχουν προσφέρει εδώ και δεκαετίες χωρίς -και το κυριώτερο -χωρίς να επιζητούν τίποτα! Ούτε αναγνώριση γιατί την έχουν και κοινωνικά και επαγγελματικά! Ούτε άλλους είδους «γαλόνια» και αξιώματα γιατί τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί με ένα ζεστό παιδικό χαμόγελο ή ένα νεύμα ικανοποίησης από ανθρώπους που έχουν ανάγκη έστω και ενός πιάτου φαγητού έστω και αν πάντα βλέπεις τα ίδια πρόσωπα. Γιατί, δυστυχώς οι ίδιοι και ίδιοι είναι δυστυχώς αυτοί που πάνε σε αυτά τα γεύματα -και δείπνα- ανθρωπιάς θα τα λέγαμε εμείς - όλα αυτά που διοργανώνει η Ομοσπονδία τα τελευταία χρόνια στην προσπάθεια της να γεμίσει τις αίθουσες της, έχοντας βέβαια χάσει τον προσανατολισμό και τους βαθύτερους στόχους της ύπαρξης και του έργου που οφείλει να επιτελεί ως δευτεροβάθμιος οργανισμός. Και φυσικά δεν μπορεί όλα αυτά που οφείλει η Ομογένεια δια της Ομοσπονδίας στους Γιώργο και Παναγιώτη Κατσίχτη Πέτρο και Γιούλη Πανταζή, να απομονωθούν σε μια απλή φτηνή «τιμητική» πλακέτα -που τις περισσότερες φορές φτιάχνεται στο πόδι - και γιατί πάντα κάτι θέλουν να ζητήσουν οι «κροκόδειλοι» όπως εύστοχα χαρακτηρίζει ο Γιώργος Κατσίχτης που δεν χαρίζεται σε κανέναν -και καλά κάνει- όλους τους καρεκλοκενταύρους με θητεία 30 ετών και πλέον που δεν λένε να παραδώσουν -όχι το πνεύμα καλά να είναι οι άνθρωποι γεροί και δυνατοί- αλλά την καρέκλα!
Δεν μπορεί να αποτιμηθεί η συνειδητή προσφορά των αδελφών Κατσίχτη και του ζεύγους Πανταζή! Και αυτά που γράφουμε εμείς -για άλλη μια φορά για την τετράδα αυτή των ανθρώπων αυτών- είναι πάρα πολύ λίγα μπροστά σε αυτά που αθόρυβα καθημερινά προσφέρουν στο σύνολο της Ομογένειας με κάθε τρόπο, χωρίς τυμπανοκρουσίες. Αθόρυβα. Σεμνά εδώ και σχεδόν 3 δεκαετίες. Με ταπεινοφροσύνη αξιοποιούν τις ευλογίες, τα υλικά περισσεύματα που τους χάρισε ο Θεός μετά από κόπους και ίδρωτες ετών δίνοντας σε κάθε έναν που έχει ανάγκη και όχι μόνο στην Ομοσπονδία Ελληνικών Σωματείων Μείζονος ΝΥ. Προσφέρουν παντού και σε όλους και χωρίς διακρίσεις αλλά προ πάντων προσφέρουν στην Ελληνική Ομοσπονδία της Νέας Υόρκης. Έχουν μεγαλύτερη όμως αξία αυτές οι τελευταίες προσφορές τους προς τον Ελληνισμό και την Κοινότητα διότι η οικονομική κρίση αν και έχει επηρεάσει αισθητά και τις επιχειρήσεις τους εν τούτοις δεν φείδονται κόπων και κόστους και διαρκώς προσφέρουν ανεξαρτήτως εξόδων! Δεν υπολογίζουν μπροστά στην χαρά και την προσφορά. Είναι παρά πολύ λίγα όσα και αν πούμε για τον Πέτρο, την κ. Γιούλη, τον Παναγιώτη και τον Γιώργο...
Αυτοί οι απλοί τίμιοι και αγνοί άνθρωποι ας είναι ο οδηγός και το φωτεινό παράδειγμα για τις επόμενες γενιές των νέο- Ελλήνων της Ελληνικής κοινότητας στις ΗΠΑ. Προσφέρουν αγόγγυστα. Ανύσταχτα και σε μόνιμη βάση είναι παρόντες παντού! Και αυτό που αξίζει να επισημανθεί είναι η αγαθή προαίρεση και η χωρίς τυμπανοκρουσίες προσφορά! Στα πρόσωπα τέτοιων απλών ανθρώπων ενσαρκώνεται ο γνήσιος και ανόθευτος Ελληνισμός της Αμερικής. Όσο υπάρχουν άνθρωποι σαν την κα Γιούλη και τον κ. Πέτρο(Πανταζή) τον Παναγιώτη και τον Γιώργο (Κατσίχτη) ο Ελληνισμός δεν θα σβήσει ποτέ στην δικαίως επονομαζόμενη νέα Γη της επαγγελίας. Αυτοί οι απλοί άνθρωποι αποτελούν την ραχοκοκαλιά και την συνέχεια του Ελληνισμού όχι μόνο στις ΗΠΑ αλλά και στους όπου γης Έλληνες. Τέτοια πρόσωπα είναι αυτά που αγωνίζονται, τρέχουν και πάντα προσφέρουν πρώτοι την δωρεά-από το υστέρημα και το περίσσευμα- είτε για φιλανθρωπικούς και κοινωνικούς λόγους είτε πολύ περισσότερο για τα εθνικά μας θέματα. Αυτοί οι άνθρωποι είναι και πρέπει να αποτελούν φάρο φωτοδότη για την νεότερη γενιά. Αυτοί οφείλουν να είναι το ζωντανό παράδειγμα των νεοτέρων. Σε αυτούς οφείλονται η αναγνώριση, τα εύσημα και τα παράσημα της ελληνικής πολιτείας για την συνέχεια της Ελληνικής παρουσίας στις ΗΠΑ. Τέτοιοι άνθρωποι όπως ο Γιώργος, ο Παναγιώτης, ο Πέτρος και η Γιούλη γενιές πριν είναι που έκτισαν Σχολειά και Εκκλησιές. Ανάστησαν παιδιά με ήθος και πνευματική καλιέργεια. Τα σπούδασαν και τα έκαναν μεγάλους και τρανούς σε αξιώματα. Τέτοια πρόσωπα οφείλει να προσκαλέσει όχι μόνον η Βουλή των Ελλήνων (σε πλήρη σύνθεση του Σώματος) για να τιμήσει τον όπου γης Ελληνισμό και την Ομογένεια των ΗΠΑ, για τους αγώνες της! Το ίδιο οφείλει να πράξει και αυτή ακόμα η ακαδημία Αθηνών αν θέλουν πραγματικά οι προαναφερόμενοι θεσμοί, να συνεχίσουν να απολαμβάνουν του κύρους και της εμπιστοσύνης του Έθνους των Ελλήνων, οφείλουν να τιμήσουν τον έντιμο «ανώνυμο» αληθινό σύγχρονο και διαρκώς μαχόμενο Έλληνα πολίτη του κόσμου και των πολιτισμών! Απλός καθημερινός άνθρωπος που με τα νέα δεδομένα της εποχής της αλλοτρίωσης της αποξένωσης της θολής πολυπολιτισμικότητας και της καραμέλας της παγκοσμιοποίησης αυτοί στέκονται όρθιοι! Μιλούν την γλώσσα των Ελλήνων των Πατέρων της Εκκλησίας και του Ευαγγελίου. Διατηρούν ήθη. Έθιμα. Ποιούν ήθος με την καθημερινή πράξη στην κοινή ζωή. Τέτοια πρόσωπα συνθέτουν το πορτραίτο το σύγχρονου ήρωα της συνέχειας της φυλής του πολιτισμού της ιστορίας και του γένους μας. Τέτοια πρόσωπα, τίμια, αγνά και καθαρά από ιδιοτέλειες και συμφέροντα, μόνον μπορούν να αποτελέσουν παράδειγμα προς μίμηση των νεοτέρων. Ας το ακούσει αυτό ο Πρωθυπουργός, οι αρχηγοί των κομμάτων αλλά και τα μέλη της ακαδημίας Αθηνών και ας επιλέξουν αντιπροσωπευτικά πρόσωπα από κάθε περιοχή όπου ζει ο Ελληνισμός και ας αποδώσουν τα οφειλόμενα στον Έλληνα πολίτη του κόσμου. Αυτό σημαίνει στην πράξη νέος γνήσιος πατριωτισμός. Σύγχρονους όχι μόνον ήρωες της επιτυχίας που διακρίθηκαν στην ζωή κοινωνικά και επαγγελματικά στα απλά καθημερινά αλλά πάντα ανταποκρίθηκαν και στα μεγάλα ιδανικά, τις αξίες και τα οράματα του έθνους μας! Αληθινοί ΕΛΛΗΝΕΣ που δίνουν τον καθημερινό αγώνα της συνέχειας και της επιβίωσης του έθνους και της φυλής εκτός συνόρων παλεύοντας στον αγώνα της συνέχειας μεταξύ εθνών και πολιτισμών, κρατώντας ζωντανά ήθη έθιμα, παραδόσεις, γλώσσα και Ελληνικό ΄πολιτισμό μα που πάνω από όλα δείζνουν τον δρόμο με το φωτεινό παράδειγμα της συνεχούς και άοκνης ανιδιοτελούς προσφοράς τους στα κοινά. Στα απλά και καθημερινά όπως ο Γιώργος ο Παναγιώτης ο Πέτρος και η κα Γιούλη. Προσφορά στο Έθνος και στην πατρίδα. Προσφορά στον Ελληνισμό και την συνέχεια του στα μήκη και πλάτη της γης. Τέτοιοι απλοί άνθρωποι είναι οι σήμερα στις απαρχές του 21ου αιώνα νέοι Απόστολοι του Ελληνισμού, του πολιτισμού και της ιστορίας μας. Άνθρωποι που ευαγγελίζονται το μήνυμα του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας με την πράξη το ήθος και την συνεχή προσφορά τους. Αυτά να δείτε και να ακούσετε Κύριε πρόεδρε της κυβερνήσεως, Κύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας, Κύριε πρόεδρε της Ελληνικής Βουλής αλλά και της Ακαδημίας Αθηνών. Τέτοια πρόσωπα οφείλετε να τιμήσετε με κάθε τιμή. Πρόσωπα άξια προς μίμηση! Πρόσωπα που γράφουν ιστορία με τις απλές καθημερινές πράξεις τους! Πράξεις που κρύβουν όχι μόνον Αγάπη αλλά και προσφορά προς τον Ελληνισμό! Αυτοί απλοί άνθρωποι αντιπροσωπεύουν την πλειοψηφία του Ελληνισμού! Η Ελληνική πολιτεία το οφείλει στον απλό "ανώνυμο" ομογενή ως έμπρακτη πράξη αναγνώρισης του Ελληνισμού προς την πατρίδα.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΣΤΕΦΑΝΟΠΟΥΛΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου