Αποκλειστική συνέντευξη στον Αλέξανδρο Στεφανόπουλο
«δεν βλέπω ως ηγέτη τον εκάστοτε αρχιεπίσκοπο (σ.σ.Αμερικής)» μου λέει και με κοιτά να δει τις αντιδράσεις μου… και συνεχίζει… «Δεν είναι η δουλειά του αυτή! Τον βλέπω ως πνευματικό ηγέτη μόνο! Τίποτα άλλο. Ως πατέρα όπως οφείλει και πρέπει να είναι ο κάθε επίσκοπος ανεξαρτήτως θέσης και εκκλησιαστικού αξιώματος! Αυτό οφείλει και πρέπει να είναι ένας ανώτερος κληρικός που η δουλειά του είναι να καθοδηγεί πνευματικά τον λαό του προς την σωτηρία της ψυχής του. Ποιος ηγέτης; Από πού; Ποιων ψήφων;» μου λέει με φωνή κρυστάλλινη. Καθαρή. Με τόλμη. Με καθαρό βλέμμα. Με παρρησία. Με σθένος και έχοντας γνώση και επίγνωση του τι λέει…
«Πόσες ψήφους διαθέτουμε ως Ελληνική κοινότητα; Ξέρουμε; Λίγες! Πολύ λίγες αλλά αυτό είναι δύναμη! Οι ψήφοι. Μόνον έτσι σε υπολογίζει ο Αμερικάνος πολιτικός! Τότε σε αντιμετωπίζει διαφορετικά αν έχεις πίσω ψήφους. Από μόνο του το χρήμα δεν αρκεί. Η δύναμη της επιρροής στις αποφάσεις είναι οι ψήφοι! Έχεις ψήφους; Σε υπολογίζουν. Δεν έχεις! Σε ακούνε και πάνε στον επόμενο!» αναρωτιέται ορθώς και συνεχίζει «Είμαστε μια πολύ δυνατή κοινότητα αλλά…. Θα μπορούσαμε να είμαστε και πραγματικά ανεξάρτητη! Να έχουμε αληθινή δύναμη! Δυστυχώς το μεγάλο μειονέκτημα μας είναι το Εγώ! Είναι η ασθένεια αυτό που μας διαλύει! Μας καταστρέφει! Ενωνόμαστε μόνον μπροστά στο κίνδυνο. Ενωνόμαστε μόνο όταν φτάσουμε στην καταστροφή. Όταν αρχίσουμε να πέφτουμε στο γκρεμό. Μετά αρχίζουμε χάνουμε πατρίδες και τις ξεχνάμε και τότε αρχίζουμε τα μνημόσυνα… δεν διεκδικούμε… » μου λέει και συνεχίζει… «Οφείλουμε να μάθουμε να κερδίζουμε τις μάχες πριν αρχίσουν. Να μάθουμε να έχουμε προετοιμαστεί πριν φτάσουμε στην καταστροφή. Αυτό διδάσκει η ιστορία μας! Όχι να περιμένουμε πρώτα την εθνική καταστροφή! Και μετά να ξεσηκωνόμαστε και να τους τρώμε. Όχι! Πρέπει και οφείλουμε να μάθουμε να σχεδιάζουμε! Να έχουμε στρατηγική. Πλάνο…. Όραμα! Δυστυχώς δεν υπάρχει το σχέδιο! Δεν υπάρχει και η στρατηγική. λείπουν…» και συνεχίζει απτόητος με μένα να τον παρακολουθώ με ικανοποίηση που επιτέλους βγαίνει κάποιος –και μάλιστα νέος – να λέει τα πράγματα με το όνομα τους! Να λέει αλήθειες που πονάνε αλλά και θα αφυπνίσουν.
« Lobby; Το ελληνικό Lobby θέλει φτιάξιμο! Θέλει ανανέωση. Θέλει νέο έμψυχο δυναμικό. Νέο αίμα. Νέους ανθρώπους. Δεν χρειάζεται όλοι να έχουν χρήμα. Γνώσεις χρειάζεται! Μυαλό! Θέληση και τόλμη. Και σοβαρότητα. Συνέπεια! Υπευθυνότητα και όχι μόνο φωτογραφίες. Θέλει επαγγελματισμό». Τον ρωτώ ευθέως και χωρίς περιστροφές. Θα έβλεπες τον εαυτό σου μέσα σε αυτό που σήμερα ονομάζεται ελληνικό Lobby ;
«ναι! Θέλω και μπορώ να προσφέρω! Θα το κάνω. Θέλω να το κάνω. Χωρίς προϋποθέσεις. Πρώτα μπαίνεις μέσα και μετά φτιάχνεις το σύστημα που υπάρχει. Όπως υπάρχει. Σέβομαι αυτό που άλλοι πριν από μένα δημιούργησαν. Αλλά θέλει φτιάξιμο. Θέλει αλλαγή νοοτροπίας. Όλοι κοιτάμε το βόλεμα. Την πάρτη μας. Δεν γίνεται όμως έτσι. Χρειάζεται δουλειά. Πολύ δουλειά. Σχεδιασμός. Στρατηγική. Δυστυχώς όλοι είναι στη μίζα! Να αρπάξω από εδώ να αρπάξω από εκεί αλλά το αποτέλεσμα ποιο είναι; Αυτό είναι που μετράει. Πρέπει το ελληνικό lobby να στηριχτεί από την Ελληνική κυβέρνηση. Να ξέρουμε τι θέλουμε και πού πάμε. Να λέμε όλοι το ίδιο και όχι άλλα ο ένας και άλλα ο άλλος! Αν θέλουμε να γίνουμε όπως το Εβραϊκό Lobby πρέπει να παραδειγματιστούμε από τον τρόπο που δουλεύει. Κάνουν αυτό που θέλουν όπως το θέλουν. Έχουν όραση για το πώς θα δουλέψουν. Χρειαζόμαστε νέες ιδέες. Επικοινωνία. Μεγάλη λέξη. Πότε ήρθε ένας πολιτικός από την Ελλάδα να μιλήσει για σχεδιασμό και για το πώς πρέπει να κινηθούν σε όλους αυτούς τους ανθρώπους που βάζουν από την τσέπη τους… ο Ελληνισμός, η ομογένεια που λέμε χρειάζεται ενότητα. Χρειάζεται συσπείρωση. Χρειάζεται νέους ανθρώπους. Χρειάζεται αλλαγή νοοτροπίας. Να αφήσουμε πίσω και να πετάξουμε τα αρνητικά τις πατρίδας. όλοι έγιναν πρόεδροι! Αγράμματοι και αστοιχείωτοι. Ομοσπονδίες και σύλλογοι που θα έπρεπε να προσφέρουν έργο κοινωνικό και εθνικό τρώγονται καθημερινά. Ο ένας βγάζει το μάτι του άλλου! Αυτό είναι ο ελληνισμός; Αυτή είναι η οργανωμένη ομογένεια; Όχι δεν είναι αυτός ο Ελληνισμός. Ο Ελληνισμός έχει μέσα του δύναμη. Το απέδειξε η ιστορία χιλιάδων ετών που κουβαλάμε στις πλάτες μας ως λαός κληρονομία εθνική όλων μας. Είμαστε εγγόνια του Πραξιτέλη. Του Περικλή. Του Πλάτωνα.»
Πίνει μια γουλιά καφέ και συνεχίζει… «όχι! Δεν είναι έτσι η οργανωμένη ομογένεια. Χρειάζεται σχέδιο. Πλάνο. Στρατηγική. Χρειάζεται αληθινή και πραγματική εκλεγμένη με όρους και προϋποθέσεις ηγεσία! Όχι δοτούς ανθρώπους! Χρειάζεται αλλαγή νοοτροπίας! Αυτό είναι το βασικό μας πρόβλημα! Φέραμε μαζί όλα τα αρνητικά τις πατρίδας! πρέπει να ξεφύγουμε από τα κακά που κουβάλησαν κάποιοι μαζί τους και τα επέβαλαν στους συλλόγους και τις ομοσπονδίες. Είναι τα ίδια κακά και τα ίδια αρνητικά που έφεραν όλα αυτά τα μεγάλα δεινά και την μεγάλη οικονομική καταστροφή στην Ελλάδα! Η ίδια νοοτροπία! Η ίδια αντίληψη! Ε! όχι αυτό δεν είναι ούτε πρέπει να είναι ο Ελληνισμός και η δήθεν οργανωμένη Ελληνική κοινότητα της Αμερικής! Οφείλουμε να ακολουθήσουμε την χώρα που ζούμε! Να παραδειγματιστούμε! Ζούμε σαν σε γκέτο! Όχι δεν είναι αυτό ο Ελληνισμός! Δεν πρέπει να είναι! θέλει η Ελληνική κοινότητα έναν νέο ηγέτη. Έναν αληθινό leader! Μια ομάδα πέντε έξι ανθρώπων που θα ρισκάρουν! Θα τολμήσουν ρήξεις και τομές με το υπάρχον κατεστημένο… Εμείς εδώ στην Αμερική οφείλουμε να αλλάξουμε νοοτροπία. Να σταματήσει το mentality της λογικής του καφενείου. Στο καφενείο ο έλληνας είναι Θεός. Αναλύουν τα πάντα αλλά δεν ξέρουν αλήθειες. Θέλει πολύ δουλειά ο Ελληνισμός. Θέλει τα άτομα να είναι εξειδικευμένα και επαγγελματίες ο κάθε ένας στο είδος και την δουλειά του. Ο κάθε ένας δηλαδή στον τομέα του και να είναι επαγγελματίας! Θέλουμε άτομα που να σταματήσουν να κάνουν και να παριστάνουν όλοι τα αφεντικά και τους προέδρους! Να μάθουμε να ζούμε με τους κανόνες της ελεύθερης αγοράς. Το lobby είναι σοβαρή δουλειά. Είναι εθνική υπόθεση! Δεν είναι αυτό που κάνουμε σήμερα. Θέλει πολλή δουλειά.»
Και συνεχίζοντας την ανάλυση των θέσεων και των απόψεων του διευκρινίζει «Πρέπει οι Έλληνες να πολιτογραφηθούν. Να ψηφίζουν. Να βάλουμε τους νέους που έρχονται να διεκδικήσουν. Ένας δεν μπορεί να κάνει τίποτα. 10 μπορούν πολλά. 100 ακόμα περισσότερα. Θέλουμε ηγέτες πραγματικούς! Αυτοί που έχουν τα λεφτά, πίστεψε με, δεν θέλουν να ασχολούνται. Θέλουν την ηρεμία τους. Θέλει πολλή δουλειά το lobby. Χρειάζεται να αλλάξει επαναλαμβάνω η νοοτροπία που φέραμε μαζί μας, όταν ήρθαμε στην Αμερική! Οφείλουμε να μάθουμε να ζούμε με την νοοτροπία και να ακολουθούμε τους ρυθμούς ανάπτυξης της χώρας που ζούμε και πετυχαίνουμε! Δεν λέω να χάσουμε την ταυτότητα μας! Όχι είμαστε έλληνες και αυτό πρέπει να παραμείνουμε! Να κρατήσουμε την εθνική μας ταυτότητα. Τα ήθη τα έθιμα και τις παραδόσεις, την γλώσσα μας. Την παιδεία μας. Αλλά δεν είναι δυνατόν να τα θέλουμε όλα εύκολα. Δεν πρέπει να γίνονται όλα στο πόδι και με την λογική της Ελλάδας! Αυτό πρέπει να αλλάξει. Είδαμε πού οδήγησε. Στην καταστροφή. Την οικονομική διάλυση της πατρίδας. Το δυσκολότερο είναι να αλλάξει η νοοτροπία μας! Έχει άποψη για όλα αλλά δεν ξέρει να κάνει τίποτα! … κουβαλάμε ακόμα μέσα μας δυστυχώς την μιζέρια της Ελλάδας που κουβαλήσαμε μαζί μας. Έ έτσι δεν πάμε ποτέ μπροστά ως ελληνική κοινότητα! Όλοι μας φταίνε και ποτέ εμείς που κάνουμε τα λάθη! Αυτή είναι η νοοτροπία αυτών που εσείς λέτε οργανωμένη ομογένεια! Δεν είναι αυτό όμως οργάνωση. Γιατί αν ήταν οργανωμένη πραγματικά η ομογένεια, θα είχαμε αποτελέσματα. Τώρα που η χώρα μας έχει ανάγκη θα μπορούσε μια ελάχιστες κινήσεις αυτό που εσείς ονομάζετε οργανωμένη ομογένεια, να βοηθήσει και να στηρίξει την πατρίδα…» !
Οι παραπάνω επισημάνσεις και δυστυχώς τραγικές διαπιστώσεις, αλλά και πικρές αλήθειες που προκαλούν αίσθηση και θα φέρουν μεγάλες συζητήσεις όχι μόνο στους κόλπους της Ελληνικής κοινότητας αλλά και στην Ελλάδα, δεν ανήκουν σε ένα απλό ομογενή που έτσι και αλλιώς αυτά λέει στο καφενείο και στον σύλλογο. Κάθε ημέρα εδώ και χρόνια. Δεν ανήκουν έστω σε ένα άνθρωπο που ασχολείται με τα κοινά της ομογένειας! Όχι. Είναι πολύ σκληρές αλήθειες για να τις πει κάποιος δημόσια χωρίς να σκεφτεί το κόστος. Ανήκουν σε έναν νεαρό 45αρη ανερχόμενο επιχειρηματία με όραμα. Με προσωπικές φιλοδοξίες που ξεφεύγουν από την λογική του να κάνει χρήμα! Ανήκουν σε έναν άνθρωπο που ξεκίνησε από πολύ χαμηλά κοινωνικά και μέσα σε δυο 10ετιες κατάφερα να ζήσει το δικό του American Dream! Το δικό του Ελληνικό όνειρο! Ανήκουν σε έναν τολμηρό νέο, που μοιάζει το αίμα να βράζει στις φλέβες του έτοιμος να κατακτήσει. Να διεκδικήσει όχι για τον εαυτό του αλλά για την Ελλάδα. Την πατρίδα. Έτοιμο να δουλέψει και να προσφέρει- αν και το κάνει ήδη με τις συνεχείς ενασχολήσεις του με τον αθλητισμό και την αθόρυβη κοινωνική προσφορά του – στην Ελληνική κοινότητα. Να δώσει από τις ώρες και το χρόνο ως επένδυση εθνική και ως προσφορά στην Ελλάδα. «εμείς οι Ελληνες της Αμερικής μπορούμε να κάνουμε πολλά μόνο αν είμαστε ενωμένοι! Τώρα μας έχει ανάγκη η πατρίδα αλλά ενωμένους! Συσπειρωμένους! Μονιασμένους! Αλλά πρέπει να αλλάξουμε νοοτροπία. Να αφήσουμε τα αρνητικά που φέρναμε μαζί!» μου είπε αρκετές φορές off the record.
Τα παραπάνω λόγια, οι αλήθειες που περιγράφονται και απηχούν εκφράζοντας σχεδόν το μεγάλο, ανώνυμο και δικαιολογημένα πλήρως αποστασιοποιημένο-από την λεγομένη οργανωμένη ομογένεια - σύνολο της Ελληνικής κοινότητας των ΗΠΑ, ανήκουν σε ένα δυναμικό νέο επιχειρηματία που κατάφερα πολλά μέσα σε λίγο χρόνο. Είναι λόγια αλήθειας , ακριβώς γιατί περιγράφουν και σκιαγραφούν γλαφυρά την πραγματικότητα!
Οι σκληρές αλήθειες με τις οποίες ξεκινώ αυτή την παρουσίαση του σημερινού προσκεκλημένου και φιλοξενουμένου μου, ανήκουν στον νέο πετυχημένο και διαρκώς ανερχόμενο μεγαλό- επιχειρηματία Βασίλη Μεσσάδο! Τον άνθρωπο που παρά το νεαρό της ηλικίας του έχει καταφέρει σήμερα να διοικεί ένα μεγάλο-τον μεγαλύτερο- ελληνικό στόλο από σύγχρονα υβριδικά ΤΑΧΙ στην ΝΥ, και να διευθύνει με απίστευτη επιτυχία έναν όμιλο εταιριών με αρκετές χιλιάδες υπαλλήλους στην πολιτεία της ΝΥ. Ο Βασίλης Μεσσάδος ανήκει στην γενιά των ελλήνων που ήρθαν στην Αμερική την 10ετια του 1980. Δούλεψε πολύ και σκληρά. Με θυσίες και δάκρυα πολλά. Με ατέλειωτες ώρες μοναξιάς όπως χαρακτηριστικά μου είπε από τα πρώτα λεπτά της συζήτησης μας. Σήμερα παρά το γεγονός ότι πέτυχε οικονομικά και μάλιστα σε καιρούς δύσκολους και μεγάλης παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, με την ύφεση να χτυπά τα μεγάλα εισοδήματα και τους μεγάλους κολοσσούς, εκείνος και η ομάδα του, συνεχίζει καθημερινά να επενδύει. Να ρισκάρει επιχειρηματικά. Να δουλεύει και να ανοίγεται επιχειρηματικά σε νέες επιχειρηματικές δράσεις. Ανήκει σε εκείνους που ξεχώρισαν και άφησαν πίσω τους τα αρνητικά της πατρίδας. Σε όλους εκείνους που άφησαν πίσω τους τα κουσούρια και τα αρνητικά «πρότυπα» της ελληνικής πολιτικής θολοκουλτούρας. Αρνητικά που έφεραν μαζί τους αρκετοί Έλληνες που ήρθαν στην Αμερική και το μόνο που κατάφεραν είναι να σκοτώνουν την ώρα τους - ως άλλοι πολιτικάντιδες –ασχολούμενοι με τα κοινά, η λεγόμενη οργανωμένη ομογένεια που κάθε άλλο παρά οργανωμένη είναι!
Ο Βασσίλης Μεσσάδος είναι εκείνος ο άνθρωπος που βγήκε με τόλμη και παρρησία και απευθύνθηκε σε ταξιτζήδες και κυβέρνηση και τους είπε λόγια σταράτα και καθαρά. Αυτός που έκανε τον έλληνα Υπουργό κύριο Ραγκούση να αναρωτηθεί και να θαυμάσει!
«Ο κόσμος άρχισε και ντρέπεται… με το να υπάρχει διαρκώς στην τηλεόραση με αυτή την εικόνα… χαμογελάμε όταν μας την λένε… αλλά αυτή η αλήθεια! Λέμε ότι είμαστε Έλληνες και μας κάνουν πλάκα! “Τι έγινε έχετε τίποτα λεφτά; Θα πληρώσετε η θα πάτε για πτώχευση;” το λέμε ότι είμαστε Έλληνες αλλά η πίκρα υπάρχει… την Πατρίδα, την Ελλάδα την κυβερνούν από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου 30 οικογένειες. Αυτοί παίρνουν όλο το χρήμα και το έχουν στην Ελβετία! Παίρνουν τα πάντα. Κάνουν ότι θέλουν. Όλες τις δουλειές! Ε κάποτε θα ξεσηκωθεί ο κόσμος. Δεν το βλέπουν; Που πάνε; Μάθανε τον κόσμο να γλεντά. Να βγάζει το εύκολο χρήμα. Να ζει στα μπουζούκια. Να ζει για το ποδόσφαιρο. Για το στοίχημα! Ήλιο θάλασσα και μια νοοτροπία που τα θέλει όλα έτοιμα! Θέλουν τον έλληνα μαλάκα!... »
Με κοιτά σαστισμένο να τον παρατηρώ και συνεχίζει στο ίδιο ύφος να περιγράφει με γλαφυρότητα «…Η Ελλάδα πρέπει να παρακαλά; Αν είχε την δραχμή θα είχε κάνει δυο υποτιμήσεις αλλά θα έκοβε χρήμα δικό της… θα είχε αξιοπρέπεια εθνική. Θα έλεγε αυτά είναι πάρτε. Αυτά μπορώ τώρα. …Το πρόβλημα είναι μεγάλο! Πως είναι δυνατόν να βάζουμε στα παιδιά μας δάνεια. Μιλάς για 100 χρόνια μετά όταν ο πλανήτης θα έχει ένα νόμισμα και μια παγκόσμια κυβέρνηση!...και τα παιδιά μας θα πληρώνουν ακόμα τα δάνεια τα δικά μας! Μιλάς για πολλά χρόνια μετά όταν πια δεν θα υπάρχουν τότε σύνορα. Θα υπάρχει ένας πλανητάρχης! Όλοι θα δουλεύουν για το ίδιο πράγμα…. Σήμερα οι χώρες χρωστάνε η μια στην άλλη… μας οδηγούν στην παγκοσμιοποίηση. Στο ένα σύστημα. Στην μια κυβέρνηση. Στο ένα νόμισμα. Αυτή είναι η παγκοσμιοποίηση που έρχεται. … »
Μας μιλά για τον νούμερο ένα της μεγαλύτερης εταιρίας, της Morgan Stanly που είναι Έλληνας και αποκαλύπτει όσα λίγοι γνωρίζουν για τον άνθρωπο αυτό!
« …Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι είμαστε έλληνες. Φτιάξαμε το καλύτερο πολιτικό σύστημα. Την δημοκρατία. Φτιάξαμε τα μαθηματικά. Την γεωμετρία. Και άλλα πολλά. Δημιουργήσαμε πολιτισμό. Ιστορία. Ας μη το ξεχνάμε αυτό ποτέ αλλά θέλουμε δουλειά. Πολύ δουλειά. Όλοι μαζί. Έχουμε μείνει στους πολέμους που νικήσαμε και διώξαμε την Τουρκοκρατία. Στους Γερμανούς που επίσης τους νικήσαμε αλλά μείναμε εκεί. Δεν προχωράμε. Σταματήσαμε να δουλεύουμε…. Προσγειώνεσαι στο Ελευθέριος Βενιζέλος και δεν υπάρχει μια Ελληνική σημαία. Κοίτα γύρω σου εδώ στην Νέα Υόρκη και κάνε την σύγκριση! Για να καταλάβεις! Είσαι λέει εθνικιστής αν βάλεις την Ελληνική σημαία. Ε πήγαινε στην Γερμανία σε άλλα κράτη. Έλα στην Αμερική να μάθεις! »
Αποκαλύπτει, κατά την διάρκεια της συνέντευξης μας, πως και γιατί την τελευταία στιγμή έκανε πίσω από μια μεγάλη επένδυση που ήθελε να κάνει στο κέντρο της Αθήνας με ένα σύγχρονο πάρκο αυτοκινήτων. «Έχω κοιτάξει τα τελευταία 20 χρόνια 10αδες επενδύσεις αλλά μας απέτρεψαν. Θα μπορούσαμε να είχαμε δώσει δουλειά σε 1000αδες ανθρώπους. Η Ελλάδα μπορεί να γίνει οικονομικός παράδεισος! Αλλά όχι έτσι. Όχι με αυτή την γραφειοκρατία. Θέλω να επενδύσω στον τουρισμό. Στις συγκοινωνίες. Στο real estate. Στις κατασκευές. Έχουμε κοιτάξει πολλά διαφορετικά αλλά δεν μας αφήνει η γραφειοκρατία. Σε αποτρέπουν με την νοοτροπία και την γραφειοκρατία. Ας δουν τι σημαίνει Ελεύθερη οικονομία στις χώρες που πέτυχαν. Έχουμε τις καλύτερες προϋποθέσεις να κάνουμε την Ελλάδα παράδεισο οικονομικό! Πως όμως; Πόση υπομονή έχεις από την στιγμή που δεν είσαι έλληνας για να περιμένεις να επενδύσεις. Έτσι φεύγουν πάνε αλλού. Πάνε απέναντι στην Τουρκία. Ήρθαν εδώ και διεκδίκησαν οι Τούρκοι να φτιάξουν την μεγαλύτερη εταιρία ΤΑΧΙ την τελευταία στιγμή απετράπη αυτή η επένδυση. Το πώς και το γιατί δεν έχει σημασία να το πούμε. Σκόπευαν σε μια εταιρία που θα έφτιαχνε εδώ τα ΤΑΧΙ της Τουρκίας. 50.000 ΤΑΧΙ το χρόνο και ένα στόλο μέσα στην ΝΥ.»
Μιλά για το νέο μεταναστευτικό κύμα που έρχεται και το πώς η Ελληνική κοινότητα μπορεί μέσω του πολιτισμού να επενδύσει στο μέλλον. «οφείλουμε να κάνουμε μεγάλα πολιτιστικά κέντρα. Να μορφώσουμε τους έλληνες που έχουμε εδώ. Αλλά και να χρησιμοποιήσουμε το νέο δυναμικό που έρχεται».
Μιλά για το περίφημο federal resolve! Για την παγκοσμιοποίηση. Τα θετικά και τα αρνητικά του συστήματος που έρχεται. Μιλά για την Wolman Sachs και το χρηματιστήριο! Για την παγκόσμια οικονομία και την σημερινή οικονομική κρίση και ύφεση. Μιλά για τα τοίχοι και τα σύνορα που πέφτουν! Για την ταυτότητα μας που πρέπει να κρατήσουμε αλλά να μάθουμε να ζούμε όλοι μαζί.
Στην συζήτηση που ακολουθεί –και σας συνιστώ να την ακούσετε ως το τέλος – ο Βασσίλης Μεσσάδος μας ξεναγεί στην ζωή του από τα πρώτα χρόνια που ήρθε στην Αμερική 18 χρονών αναζητώντας το όνειρο και την ελπίδα σε μια καλύτερη ζωή. Μιλά για τις δυσκολίες που συνάντησε. Μιλά για τις απογοητεύσεις της ζωής αλλά και τα όνειρα του. Μου μίλησε για τα δάκρυα που έτρεξαν από τα μάτια του αλλά και τις ατέλειωτες ώρες μοναξιάς. Μας εξηγεί για τον τρόπο που εξελίχθηκε αλλά και πως σήμερα έφτασε σήμερα να διοικεί έναν όμιλο εταιριών με την δεύτερη σε μέγεθος οικονομικά εταιρία πώλησης και ενοικίασης αδειών ΤΑΧΙ καθώς και για τον μεγάλο στόλο από ΤΑΧΙ που διαθέτει η εταιρία του Queens Medallion. Μιλάει για τις πρώτες του στιγμές στην Νέα Υόρκη και το καθημερινό του φαγητό φακές με φέτα για τρία δολάρια. Μιλάει για τον Ελληνισμό της δεκαετίας του 1980 στην Αστόρια της ΝΥ. Για τις δουλείες που έκανε προκειμένου να ζήσει και να επιβιώσει. Μιλά για το μυστικό της επιτυχίας του. «Την εργασιοθεραπεία. Την δουλειά και πάλι δουλειά». Μας ξεναγεί σε εκείνες τις πρώτες ώρες και τις δουλειές που έκανε. Μιλά για την πρώτη του εταιρία και την συνέχεια του. Για τις συνεχείς επενδύσεις που έχει κάνει και συνεχίζει να κάνει. Για τον νόστο για την Ελλάδα και την επιστροφή στην ΝΥ. Μιλά για όλες τις επιχειρηματικές εταιρίες που δραστηριοποιείται. Μιλά για το τότε και το σήμερα στην Αμερική. Για την Ελλάδα του χτες και του σήμερα. Για την Ελλάδα και τις δυσκολίες που συναντά ένας επιχειρηματίας προκειμένου να επενδύσει στην πατρίδα. Μιλά για την παγκόσμια οικονομικά το επιχειρείν. Για το τραπεζικό σύστημα. Για την παγκοσμιοποίηση αλλά και για τον Ελληνισμό της Αμερικής. Για την δική του προσωπική φιλοσοφία και το όραμα του να δει επιτέλους ενωμένη την Ελληνική Κοινότητα των ΗΠΑ!
Για το τέλος, άφησα μια περιήγηση στον κόσμο των φίλων, των συνεργατών, των οικείων και προσφιλών προσώπων του Βασίλη Μεσσάδου. Αυτού του νέου, ισχυρού και πολλά υποσχόμενου ανδρός, προς την Ελληνική Κοινότητα των ΗΠΑ που έρχεται με ταχείς ρυθμούς να συμπληρώσει και να μεγαλώσει το νέο μεγάλο μεταναστευτικό κύμα εξ Ελλάδος.
Μια κοινότητα ισχυρή φαινομενικά αλλά αδύναμη να επιβάλει ή να διεκδικήσει αποφάσεις, από τα κέντρα λήψης αποφάσεων στην Ουάσιγκτον, προς όφελος των εθνικών δικαίων της. Μια κοινότητα ουσιαστικά και πραγματικά οικονομικά εύρωστη που πλέον οι απαιτήσεις και οι ανάγκες των καιρών επιτάσσουν και επιβάλλουν να αποβάλει τον κακό εαυτό της. Αποδιώχνοντας, τα ελαττώματα και τα μειονεκτήματα μαζί με τις ενοχές που κουβάλησε μαζί της τις 10ετίες του 60, του 70 και του 80-άνθρωποι όπως Β.Μ. αποτελούν την εξαίρεση στον κανόνα για αυτό και τον παρουσιάσαμε- αντιτάσσοντας τις κακιές στιγμές του χθες και προτάσσοντας στο αύριο και το μέλλον την ενότητα όπως πολύ σωστά επανειλημμένα τόνισε με έμφαση ο Β. Μεσσάδος !
Βάζοντας ως στόχο και ζητούμενο, προς όφελος της πατρίδας που σήμερα όσο ποτέ άλλοτε στο παρελθόν χρειάζεται τον απανταχού Ελληνισμό, την εθνική συσπείρωση και την ενδυνάμωση της κοινότητας. Ενδυνάμωση και ανανέωση του έμψυχου δυναμικού της με νέα άφθαρτα-πολιτικά και κοινωνικά – πρόσωπα. Πρόσωπα ικανά να εμπνεύσουν και να μεταλαμπαδεύσουν αξίες και ιδανικά, με το προσωπικό τους παράδειγμα.
Πρόσωπα όπως ο Β. Μεσσάδος που κυοφορούν πνευματικές αξίες και ιδανικά προς την νέα γενιά και το νέο μεταναστευτικό κύμα που απλώνεται απ άκρη σ άκρη της Αμερικής οφείλουν και πρέπει να διαδραματίσουν ρόλο και να αναλάβουν εθνική δράση προς όφελος της πατρίδας.
Άνθρωποι που μέσα από τις ικανότητες τους, θα αναδειχθούν και εξ ανάγκης θα πορευθούν μπροστά εντός και εκτός αλλά επί το αυτό – στο εσωτερικό της Ελληνικής κοινότητας των ΗΠΑ. Μια νέα δυναμική και σύγχρονα, οργανωμένη κοινότητα με υγιή και άφθαρτη πολιτικά και κοινωνικά δομή.
Μια δομή που θα παρακολουθεί τους ρυθμούς της εποχής που ζούμε και κυρίως, θα ακολουθεί, χωρίς να συσχηματίζεται αλλά που θα μετασχηματίζεται και θα ταυτίζεται με τους ρυθμούς της χώρας που ζει.
Μια κοινότητα που ενώ ατομικά ο κάθε ένας ξέρει να μεγαλουργεί και να αναπαράγεται, συλλογικά χάνεται στις μικρότητες και τους εγωισμούς. Πλήττεται από το αιώνιο μικρόβιο της φυλής. Την διχόνοια! Αυτή είναι η αχίλλειος πτέρνα του Ελληνισμού. Το Εγώ!
Αντιθέτως αν θέλει η ελληνική κοινότητα στις ΗΠΑ να κάνει το επόμενο βήμα και να ανδρωθεί πνευματικά οφείλει να ωριμάσει και να περάσει από το Εγώ στο Εμείς.
Τότε και μόνον τότε, θα αναστηθεί και θα αναβαπτισθεί. Και τούτο θα επιτευχθεί μόνον με προσήλωση στα ήθη, τα έθιμα, τις παραδόσεις, την εθνική και θρησκευτική ταυτότητα του έθνους. Την επιστροφή στις ρίζες και τις ηθικές αξίες. Έτσι θα θωρακισθεί ηθικά και πνευματικά, προκειμένου να επιβιώσει εθνικά και να πορευθεί μέσα από αυτήν την νέα πραγματικότητα των παγκοσμίως αναδυομένων δυνάμεων, που όσων ούπω θα ξεπηδήσουν.
Δυνάμεις κοινωνικές και πολιτικοί σχηματισμοί που θα προκύψουν στην οικονομία και στην πολιτική. Σχηματισμοί και ομάδες οικονομικά ισχυρές και γιατί όχι αυτή την φορά ίσως να κατορθώσουν εντός τους να ηγηθούν και Έλληνες όπως ο Β. Μεσσάδος . Να ηγηθούν μέσα από διαδικασίες με διαφάνεια και αξιοκρατικά κριτήρια. Να ηγηθούν και να προηγηθούν της εποχής μας. Και ποιος ξέρει ίσως η ιστορία να επιφυλάσσει σε κάποιους εξ αυτών ειδικό ρόλο και εθνική αποστολή σε τέτοιους ηγετικούς σχηματισμούς που εξ ανάγκης να διαδραματίσουν ρόλο.
Ρόλο επάξιο της προσωπικής τους ιστορίας και αντάξιο προς το χρέος υπέρ της πατρίδας . Σχηματισμών και ομάδων που θα εφάπτονται της εξουσίας και των κέντρων λήψης αποφάσεων του κόσμου. Ρόλο και δράση προς όφελος της πατρίδος και του έθνους. Κάποιοι, αυτές τις ομάδες τις ονομάζουν Lobby, άλλοι ηγεσία και άλλοι οραματιστές. Αυτή η τελευταία κατηγορία είναι που πάντοτε έγραψε ιστορία με λαμπρές σελίδες.
Το έθνος και η ιστορία των Ελλήνων πορεύτηκε με σθένος, πάθος και ένταση στις χιλιετηρίδες που παρήλθαν με ανθρώπους που είχαν πίστη σε αξίες και ιδανικά . Ανθρώπους που είχαν προσωπικό όραμα. Χιλιετηρίδες που γέννησαν πολιτισμό και ιστορία με ανθρώπους που πίστευαν σε αξίες. Ανθρώπους που είχαν ιδανικά. Προσωπικότητες ισχυρές που είχαν όραμα και ήξεραν να διεκδικούν. Είχαν σχεδιασμό και πορεύονταν με στρατηγική.
Αυτά ακριβώς τα στοιχεία που σήμερα έχουν εκλείψει παντελώς από το εσωτερικό γίγνεσθαι της απερχόμενης και αποτυχημένης, αρρωστημένης από το μικρόβιο του ΕΓΩ και του Βαβαρισμού, γενιάς, άχρηστων πολιτικάντηδων που εμπορεύτηκαν με τον πιο αισχρό τρόπο την Ελλάδα. Κληρωτών και δοτών «ηγετών», προέδρων των ολίγων , «παραγόντων», και ηγετίσκων που αναζήτησαν ρόλο προς τέρψη και προσωπική ηδονή! Ρόλο που όπως πολύ ορθώς είπε ο Βασίλης Μεσσάδος δια του οποίου πλούτισαν στο όνομα της Ελλάδος. Έκαναν περιουσίες! Ανθρώπων που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο-τελευταία έγινε και της μόδας – να αναλώνονται σε γεύματα και δημόσια συμπόσια εκδοτών , ως χρήσιμοι ηλίθιοι, προκειμένου να αυτοπροβληθούν απαντώντας έτσι και αυτοϊκανοποιώντας με μια φωτογραφία σε χαμηλού επιπέδου κοινή θέα στα πιο χαμηλά και ταπεινά ένστικτα του ανθρώπου αφενός, και αφετέρου παριστάνοντας τους κομπάρσους σε ένα σενάριο που ούτε καν διάβασαν...
Συμπόσια και γεύματα ικανοποιούν την αυτοπροβολή και το αρρωστημένο εγώ, κατακερματίζουν την συλλογικότητα και την εθνική συνεννόηση και γεμίζουν τις τσέπες επιτηδείων και αετονύχηδων !
Ενέργειες που υπερεκτιμούν κάνουν υπερτροφικό το εγώ που φατριάζει έναντι του Εμείς και πυροδοτεί τα πλέον ανώφελα αποτελέσματα έναντι της συλλογικότητας και της ενότητας της Κοινότητας και κατ επέκταση έναντι του έθνους! Το εγώ που ταπεινώνει και εξοντώνει, διαλύει και καταστρέφει την ενότητα! Εξαφανίζει κάθε έννοια συνυπευθυνότητας. Αφανίζει κάθε ίχνος αξιοπρέπειας και υποτάσσει το έθνος στην μοίρα και τα σχέδια που άλλοι εκπόνησαν προς όφελος τους και εις βάρος της εθνικής κυριαρχίας και ανεξαρτησίας.
Αντιθέτως οφείλει η Ελληνική κοινότητα των ΗΠΑ, που φαίνεται να ενισχύεται καθημερινά από το νέο (το 4ο ιστορικά κατά σειρά μεταναστευτικό κύμα στα 200 χρόνια ιστορίας ελληνικών κοινοτήτων στις ΗΠΑ ) το οποίο εμπλουτίζει ανανεώνει και ταυτόχρονα εμποτίζει με ζέουσα δύναμη πνευματική, το υπάρχον κουρασμένο και φθαρμένο από το χρόνο και την κόπωση κοινό των Ελλήνων της Αμερικής, με νέο ελληνικό καθαρό γνήσιο και πατριωτικό αίμα, να παραδειγματισθεί και να μάθει από τα λάθη του παρελθόντος.
Οφείλει να αποστασιοποιηθεί πλήρως από την απερχόμενη αποτυχημένη γενιά «ηγετών» και ηγετίσκων, και με άλλες ανοιχτές και δημοκρατικές διαδικασίες να αναδείξει την ηγεσία που της αρμόζει προκειμένου να πορευθεί στους κόλπους της νέας πολιτικής πραγματικότητας που συνδιαμορφώνεται στον κόσμο που φέρνει η μετά την πιο σκληρή και αιματηρή οικονομική παγκόσμια οικονομική κρίση από κτίσεως κόσμου μέχρι σήμερα στο κατώφλι του 21ου αιώνα.
Ηγεσία που θα επιλέξει μέσα από ένα ανοιχτό δημοκρατικό σύστημα το οποίο επιβάλλεται να εφαρμοσθεί εις όφελος των πολλών και όχι των λίγων…
Ίσως αυτή την φορά, η Ελληνική Κοινότητα των ΗΠΑ, ώριμη πια και μεστή εμπειριών, να μάθει από τα λάθη της και να αδράξει την ιστορική ευκαιρία που φαίνεται να αναδιαμορφώνεται μέσα στο νέο περιβάλλον που μετασχηματίζει με ταχείς ρυθμούς , στην αρχή αυτής της παγκόσμιας οικονομικής και πολιτικής δίνης, όχι μόνο την Αμερική αλλά ολόκληρο τον δυτικό κόσμο. Δίνη που μεταβάλλει και μετασχηματίζει κοινωνίες, οικονομικά και πολιτικά συστήματα. Μέσα σε αυτή την δίνη οι Έλληνες και ειδικότερα το εσωτερικό γίγνεσθαι της Ελληνικής Κοινότητας των ΗΠΑ ίσως τελικά με ανθρώπους όπως ο Βασίλης Μεσσάδος , να καταφέρει να μετατρέψει την κρίση σε ευκαιρία!
Μια ευκαιρία που θα της δώσει τον ρόλο, που αν μη τι άλλο φαίνεται να της επιφυλάσσει η ιστορία. Ρόλο που μπορεί επάξια να διεκδικήσει μόνον εάν υπάρξουν και άλλοι άξιοι μιμητές ανθρώπων , που με προσωπικό μόχθο, θυσίες, δάκρυα και δουλειά, όπως ο Βασίλης Μεσσάδος, θα αναδειχθούν σε αξιώματα, και θέσεις στους κόλπους της παγκόσμιας κοινωνίας και εκ των πραγμάτων θα βάλουν την δική τους σφραγίδα στο παγκόσμιο γίγνεσθαι.
Μιας κοινωνίας που με απίστευτους ρυθμούς φαίνεται η κρίση να μετασχηματίζει και να μεταβάλλει, σε ένα νέο άγνωστο προς το παρόν, διαφορετικό αλλά ίσως πιο επικίνδυνο κόσμο.
Ένα κόσμο που ίσως, να υποκρύπτει ολοκληρωτισμό. Ένα κόσμο γεμάτο με εικόνες που φαίνεται να ξεπηδούν μέσα από τα πιο τρελά ευφάνταστα επιστημονικά κινηματογραφικά σενάρια. Σενάρια που δεν αποκλείεται, αν η ανθρωπότητα χάσει τον προσανατολισμό της να αποδειχθούν οι πιο τραγικοί εφιάλτες της . Σε αυτόν τον άγνωστο και επικίνδυνο γοητευτικό «νέο» αναδυόμενο κόσμο οι Έλληνες, και άνθρωποι όπως ο Βασίλης Μεσσάδος, έχουν θέση και απαιτήσεις! Απαιτήσεις γιατί γνωρίζουν να διεκδικούν. Να απαιτούν. Γιατί έχουν ιδανικά και αξίες. Γιατί έχουν φιλοσοφία, ταυτότητα, αρχές και προ πάντων κουβαλάνε μέσα τους την ιστορία του ελληνικού έθνους! Ιστορία με εθνική και θρησκευτική ταυτότητα. Ιδεολογία και πολιτισμό που έρχεται από τα βάθη των αιώνων και δεν τον απεμπόλησαν ούτε για όλο το χρυσάφι του κόσμου!
Αντιθέτως με όσα κακά και αρνητικά προηγούμενα υπήρξαν στην σύγχρονη ιστορία των ελληνικών κοινοτήτων των ΗΠΑ, άνθρωποι όπως ο φιλοξενούμενος και προσκεκλημένος μου που έμειναν μακριά από τοξικά και κοινωνικά κατάλοιπα άλλων εποχών, όταν εγκολπώθηκαν αυτόν τον πολιτισμό και αυτή την ιστορία και ως νέοι σύγχρονοι απόστολοι του Ελληνισμού (με ότι αυτός περικλείει στα 9000 και πλέον χρόνια της ιστορίας του) τον έχουν ως πυξίδα και οδηγό στο προσωπικό όραμα τους, πέτυχαν και κατάφεραν πολλά.
Προσωπικότητες όπως ο Άνθρωπος(κατά το Άνω Θρώσκω), που γνωρίσατε σήμερα μέσα από όλο αυτό το χρόνο που χρειάστηκε για να τον ακούσετε να τον διαβάσετε και να τον δείτε, και σας κράτησε συντροφιά με τον λόγο την σκέψη, τις εμπειρίες και το προσωπικό του όραμα, έχουν αποδείξει ότι ξέρουν να διεκδικούν και αναλαμβάνουν ρόλο στην ιστορία όταν οι στιγμές και οι περιστάσεις του επιβάλλουν!
Άνθρωποι που χτίζουν τέτοιες οικονομικές αυτοκρατορίες όπως ο Βασίλης Μεσσάδος , που ξέρουν να ξεχωρίζουν μέσα από την δουλειά τους και να αναγνωρίζονται πρώιμα αλλά επάξια με εφάμιλλους της προγενέστερης γενιάς των πετυχημένων Μεγάλων Ελλήνων του κόσμου όπως ο Αριστοτέλης Ωνάσης, ο Σταύρος Νιάρχος, ο Λάτσης και 10αδες άλλοι κρίσοι και μεγιστάνες που προσέθεσαν στην πανανθρώπινη ιστορία του Ελληνισμού την δική τους σελίδα, είναι κάτι περισσότερο από βέβαιο πως η ιστορία τους επιφυλάσσει κάποιο μικρό ή μεγάλο ρόλο. Μακάρι και αυτός ο σύγχρονος νέος άνθρωπος του 21ου αιώνα που ξεκίνησε από πολύ χαμηλά φτωχός, δουλεύοντας ΤΑΧΙ στην Νέα Υόρκη, και έφτασε να διοικεί ένα όμιλο 14 εταιριών ταχέως αυξανόμενο –και μάλιστα σε καιρό παγκόσμιας και της πιο σκληρής και απάνθρωπης οικονομικής κρίσης- με περισσότερους από 10.000 ανθρώπους στην ευθύνη του, να φανεί αντάξιος των προσδοκιών του Ελληνισμού και της πατρίδας.
Είθε μια μέρα, με την ζωή και το έργο την προσφορά και την δράση του, να αποδώσει στην ιστορία της σύγχρονης Ελληνικής κοινότητας των ΗΠΑ, έναν ακόμα άνδρα επιφανή συνετό πράο και πάνω από όλα τίμιο, ηθικό άξιο παράδειγμα προς μίμηση για τις μεταγενέστερες γενιές και γιατί όχι, αφού το θέλει και το διεκδικεί, έναν ακόμα Έλληνα πατριώτη που με το δικό του ρόλο και την δική του εθνική δράση να προσφέρει στην πατρίδα όταν και εφόσον αυτό απαιτήσει η ιστορία. Του το ευχόμαστε εκ βάθος καρδίας. Να φανεί αντάξιος των προσδοκιών της ιστορίας που κουβαλά μέσα του βαριά κληρονομιά της φυλής και της μάνας που τον γέννησε.
Ας δούμε λοιπόν τον Βασίλη Μεσσάδο που σήμερα γνωρίσατε, μέσω διαδικτύου σε όλο τον κόσμο και τον οποίο γνωρίσατε, μέσα από όσα μας είπε και με όσα εκ βάθους ψυχής κατέθεσε από το προσωπικό απόσταγμα και τις εμπειρίες της ζωής του, της προσωπικής φιλοσοφίας του δικού του οράματος και των δικών των προσωπικών αξιών, που μας ανέλυσε ειδικά για εσάς που τώρα διαβάζετε αυτή την παρουσίαση - 3 σε ένα {συνέντευξη, αφιέρωμα, πορτραίτο} μέσα από το βλέμμα και τις εμπειρίες ανθρώπων που τον γνώρισαν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.
Ελάτε λοιπόν να δούμε τι λένε για τον Βασίλη Μεσσάδο όσοι τον γνωρίζουν. Όσοι ζουν μαζί του. Τι λένε για εκείνον τα τρία παιδιά και η σύζυγος του. Οι φίλοι και όσοι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο συνεργάζονται μαζί του. Να διαβάσουμε τι λένε όσοι τον ξέρουν ως φίλο. Στο αφιέρωμα που ακολουθεί μιλούν εκτός από τα πολύ προσφιλή και αγαπημένα πρόσωπα της οικογένειας του όπως η μητέρα του, η πολυαγαπημένη φίλη, σύζυγος και σύντροφος της ζωής του, τα παιδιά και άλλα οικεία προς εκείνον πρόσωπα, γνωστοί και διακεκριμένοι επιχειρηματίες. Ας δούμε τι λένε και πως σκιαγραφούν τον χαρακτήρα του Β. Μεσσάδου τραπεζίτες, στελέχη μεγάλων εταιριών όπως η Morgan Stanley, και άλλοι κολοσσοί στο είδος τους και πως χαρακτηρίζουν τον άνθρωπο που δηλώνει πως έχει ως τρίπτυχο αξιών της ζωής του το « ονειρέψου! πίστεψε! Κατέκτησε! » και δηλώνει πως «φοβάμαι μόνον το Θεό»!
ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ -ΟΜΩΣ- Ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΕΣΣΑΔΟΣ
Για πάρα πολλούς το αμερικανικό όνειρο αρχικά ως ιδέα και στην συνέχεια ως εμπειρία ζωής υπήρξε η διέξοδος από την –δύσκολη- ελληνική πραγματικότητα, η ευκαιρία, η ελπίδα μιας καλύτερης ζωής. Για ακόμη περισσότερους το ταξίδι στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού φάνταζε ως η σωτήρια οδός προς την επιβίωση ή την επιτυχία. Σε ποιο επίπεδο; Καθένας από τους ταξιδιώτες, μπορεί να δώσει τον δικό του προσωπικό ορισμό. Για τον Βασίλη Μεσσάδο, το ταξίδι στην Αμερική ξεκίνησε περισσότερο ως -ή καλύτερα- από μια προσωπική υπόθεση. Γεννημένος στις 11 Αυγούστου του 1966 στην Αθήνα, και συγκεκριμένα στο Χαϊδάρι, εκεί μεγάλωσε, εκεί έζησε μέχρι τα 18 του, εκεί ολοκλήρωσε τις σπουδές τους με άριστα ως οδοντοτεχνίτης. Στην Αμερική όταν ήρθε παντρεύτηκε την σύζυγό του Λόρι, αμερικανίδα.
Η απόφαση για το ταξίδι στην Αμερική ήρθε περισσότερο από την άρνηση της συζύγου του να μείνει μόνη της, παρά από οτιδήποτε άλλο, όταν αναγκαστικά θα έπρεπε ο Βασίλης να εκπληρώσει τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις. Η απόφαση ήταν κοινή: μετεγκατάσταση στις Ηνωμένες Πολιτείες για λίγα χρόνια, και μετά επιστροφή. Παράπλευρα όμως, η Αμερική ήταν και μια πολύ καλή ευκαιρία προσωπικά για τον Β. Μεσσάδο να εξελίξει αυτό που είχε σπουδάσει. Οι ανεπτυγμένες τεχνικές στην οδοντοτεχνία στις ΗΠΑ σίγουρα θα του προσέδιδαν έναντι των συναδέλφων του ένα ισχυρό πλεονέκτημα, άμα τη επιστροφή του πίσω στην Ελλάδα, όπως είχε αρχικά προγραμματιστεί… Αλλά λένε ότι όταν ο άνθρωπος κάνει σχέδια, ο Θεός γελάει…
Πρώτος σταθμός, η Μινεσότα. Η 18η Μαρτίου του 1985 ήταν, όπως τελικά απεδείχθη, η απαρχή μιας μακράς και άκρως επιτυχημένης πορείας, χωρίς ωστόσο τα πρώτα σημάδια της να προοιωνίζουν αυτό που θα επακολουθούσε. Η προσαρμογή του Β. Μεσσάδου στο νέο περιβάλλον δεν ήταν εύκολη. Κράτησε πάνω από έναν χρόνο. Ήταν φυσικό ότι η μεγάλη αυτή αλλαγή, ο διαφορετικός τρόπος ζωής, οι διαφορετικές συνήθειες, η έλλειψη οικείων προσώπων δημιουργούσαν ένα κενό, το οποίο και συμπυκνωνόταν στην φράση «Μου λείπει η Ελλάδα». Αυτό το κενό ενάμιση χρόνο αργότερα έπαψε να υπάρχει, όταν συνειδητοποίησε ύστερα από το πρώτο ταξίδι του στην Ελλάδα μετά την μετεγκατάστασή του στις Ηνωμένες Πολιτείες, ότι πλέον η ζωή του, με ό,τι αυτό σημαίνει, βρίσκεται στο εξής δυτικά του Ατλαντικού.
Η επαγγελματική ενασχόληση με την οδοντοτεχνία δεν κράτησε πολύ. Μόνο δυο μήνες. Ως εκπαιδευόμενος σε εργαστήριο με status ημι-απασχόλησης, εργαζόταν για 20 ώρες την εβδομάδα με αμοιβή 5 δολάρια την ώρα, ποσό που σε καμία περίπτωση δεν μπορούσε να καλύψει τις ανάγκες επιβίωσης, με αποτέλεσμα μια δεύτερη δουλειά να του είναι απαραίτητη, ως βοηθός σερβιτόρου σε εστιατόριο, μια και η έλλειψη γνώσης της αγγλικής δεν βοηθούσε για κάτι περισσότερο.
Η παραμονή του Β. Μεσσάδου στην Μινεσότα διήρκησε μόνο μερικούς μήνες. Στις 22 Ιουλίου του 1985, η πόλη που κατά κύριο λόγο ενσάρκωνε το αμερικανικό όνειρο, η Νέα Υόρκη, τόπος και προορισμός για πολλούς, ήταν ο δεύτερος αλλά και ο τελευταίος –μέχρι σήμερα τουλάχιστον- σταθμός.
Στο «Μεγάλο Μήλο», ο νεαρός τότε Βασίλης αψύς, ανήσυχος και δημιουργικός καθώς ήταν, ξεκινά να εργάζεται για περίπου 4 χρόνια σε πρακτορείο που παρείχε ασφάλειες για ταξί, επιδιώκοντας παράλληλα –κάτι που το κατάφερε σε σύντομο χρονικό διάστημα- να βγάλει την δική του άδεια οδήγησης ταξί. Κάθε πρωί για τέσσερα χρόνια, η δουλειά στο πρακτορείο του παρείχε σταδιακή εξειδίκευση στην τεχνογνωσία του συγκεκριμένου κλάδου, ενώ το βράδυ εργαζόταν ως οδηγός ταξί, μαθαίνοντας στην πράξη όλες τις γνωστές αλλά και άγνωστες πτυχές του επαγγέλματος που σε θεωρητικό επίπεδο «υπηρετούσε» τα πρωινά του, εργαζόμενος στο πρακτορείο.
Το 1989 αποφασίζει να αφήσει την δουλειά στο πρακτορείο και με δυο συγγενείς του κάνουν το μεγάλο βήμα και προχωρούν στην δημιουργία εταιρίας ταξί. Η εταιρία ξεκινά με 13 ταξί στην κατοχή της και μέσα σε ένα χρόνο έχει αναπτυχθεί ταχύτατα, διαθέτοντας πλέον 100 ταξί. Ωστόσο η συνεργασία των τριών δεν κρατά για μεγάλο χρονικό διάστημα. Δυο σχεδόν χρόνια αργότερα, την 1η Απριλίου του 1991, αφού ο Β. Μεσσάδος αποχώρησε από το προηγούμενο εταιρικό σχήμα, προχωρά στην συνεργασία του με τον προσωπικό του φίλο Αντώνη Γεωργαντώνη και την δημιουργία μιας νέας εταιρίας ταξί, διαθέτοντας στην αρχή 9 ταξί. Από εκεί και έπειτα η άνοδος, η εξέλιξη μάλλον ήταν μονόδρομος για κάποιον που δεν το έβαζε εύκολα κάτω. Σήμερα, 20 χρόνια μετά, η Queens Medallion διαθέτει έναν τεράστιο στόλο από ταξί, ενώ 14 ακόμα εταιρίες που δραστηριοποιούνται στο χώρο των μετακινήσεων, των ασφαλειών, των ακινήτων, των εισαγωγών-εξαγωγών, της μόδας, της διασκέδασης, των πωλήσεων, των κατασκευών, αλλά και του τραπεζικού χώρου βρίσκονται στην κατοχή του Β. Μεσσάδου.
Και συνεχίζει, αφού η επιχειρηματικότητα για τον ίδιο σημαίνει δημιουργία. Σημαίνει κατάκτηση στόχου. Στους επόμενους επιχειρηματικούς του στόχους ανήκει η κατασκευή ενός πολυχώρου πολιτισμού και συναυλιών στο Queens, κατά βάση, αλλά όχι αποκλειστικά ελληνοκεντρικού χαρακτήρα, στον οποίο θα φιλοξενούνται πάσης φύσεως εκδηλώσεις, από συναυλίες ελλήνων αλλά και ξένων καλλιτεχνών, μέχρι επιδείξεις μόδας και εταιρικές εκδηλώσεις.
Για τον Β. Μεσσάδο, το μότο της δικής του θεωρίας περιλαμβάνει τρία ρήματα. «Ονειρεύομαι, πιστεύω, κατακτώ». Τρία ρήματα που αυστηρά ακολουθούν την συγκεκριμένη σειρά. Η άνοδος, και πιο συγκεκριμένα η επιχειρηματική εξέλιξη, σύμφωνα με την προσωπική του βιοθεωρία, ακολουθεί μια συγκεκριμένη πορεία. Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και νομοτελειακή. Μια πορεία που σε καμία περίπτωση δεν αντίκειται στην φυσιολογική εξέλιξη των πραγμάτων. Πρώτα –όπως χαρακτηριστικά λέει- μπουσουλάς, μετά ξεκινάς να περπατάς, στην συνέχεια τρέχεις και μετά δεν υπάρχουν όρια, αρκεί να υπάρχει η αποφασιστικότητα, με κυρίαρχο στόχο αλλά και γνώμονα την επιθυμία για δημιουργία.
Ωστόσο τίποτε δεν γίνεται από μόνο του και τίποτε δεν είναι εύκολο. Η επιχειρηματική επιτυχία είναι αποτέλεσμα ενός συγκεκριμένου συνδυασμού: εξυπνάδας, σκληρής δουλειάς, επιμονής στο στόχο, υπομονής αλλά και λήψης υπολογισμένου ρίσκου. Προϋπόθεση όμως για όλα αυτά, είναι να έχεις το όραμα και να πιστέψεις σε αυτό. Εκεί, για το Β. Μεσσάδο, βρίσκεται το μυστικό και η απαρχή της επιτυχίας. Το όραμα. Η ιδέα. Η πίστη σε αυτήν με δύναμη, επιμονή και σθένος, παρά τις δυσκολίες και τα εμπόδια. Εκεί συνίσταται και η πρόκληση για την κατάκτηση του –επόμενου- στόχου, για την ενσάρκωση του οράματος. Και έτσι η επιχειρηματικότητα για αυτόν που έχει το όραμα και που η δημιουργία αποτελεί το έναυσμα αλλά και την προμετωπίδα των δραστηριοτήτων καταλήγει να είναι κάτι σαν χόμπι! Κατά βάση, η επιτυχία για τον ίδιο είναι θέμα λογικής, χωρίς ωστόσο να αποκλείεται και ο παράγοντας τύχη. Και η λογική μέσα της περιέχει την επένδυση, ώστε να αποφέρει οποιασδήποτε φύσεως κέρδος. Η έννοια της «επιχείρησης» εφαρμόζεται σε κάθε πτυχή της ζωής. Λίγο προχωρημένη άποψη για κάποιους, αλλά ο Β. Μεσσάδος θεωρεί ότι όλα αποτελούν επιχείρηση και απαιτούν κάποιου είδους επένδυση για να αποφέρουν κέρδος. Ακόμα και οι ανθρώπινες σχέσεις. Επενδύεις συναισθήματα και κερδίζει. Στιγμές, χαμόγελα…
Ποτέ όμως κανένας δρόμος δεν είναι στρωμένος μόνο με δάφνες. Δυσκολίες και εμπόδια υπάρχουν παντού, και δη στην πορεία αυτοδημιούργητων επιχειρηματιών. Φύσει και θέσει αισιόδοξος με θετική διάθεση, ο Βασίλης Μεσσάδος δεν άφησε τις οποιεσδήποτε δυσκολίες ή απογοητεύσεις να τον κυριεύσουν. Υπήρξαν, -και αλίμονο αν δεν υπήρχαν-, αλλά και μόνο η σκέψη ότι το επόμενο της απογοήτευσης συναίσθημα θα μπορούσε είναι χειρότερο, αυτό και μόνο αρκούσε να έχει μια αισιόδοξη θεώρηση των πραγμάτων, των καταστάσεων, των δυσκολιών, δεδομένου ότι ένα καθαρό μυαλό μπορεί να σκεφτεί πολλούς διαφορετικούς τρόπους επίλυσης προβλημάτων. Όσες όμως δυσκολίες και όσα προβλήματα και αν αντιμετώπισε στην πορεία του μέχρι σήμερα, η αποτίμησή τους μόνο θετική μπορεί να είναι και μεταφράζεται σε μια λέξη υπό την κωδική ονομασία: Εμπειρία. Αυτή που δεν εξαγοράζεται με οποιοδήποτε αντίτιμο, αποκτιέται σταδιακά και αποτελεί ένα από τα βασικά –αν όχι το βασικότερο- ισχυρά «όπλα» του. Ο ίδιος νιώθει ότι πλέον είναι σε θέση, μετά από τόσα χρόνια, να σκανάρει με μια ματιά πρόσωπα και καταστάσεις.
Σήμερα ο Βασίλης Μεσσάδος συγκαταλέγεται στους οικονομικά ισχυρούς τουλάχιστον της πολιτείας της ΝΥ. Το χρήμα –λέει- είναι δύναμη. Είναι ελευθερία. Είναι έλεγχος. Στοιχεία άκρως ελκυστικά για έναν ανήσυχο χαρακτήρα σαν τον σημερινό πρωταγωνιστή, που μπορεί να τα επαυξήσει, όταν ξέρει ότι την ίδια στιγμή γίνεται και στόχος, δεδομένου ότι δεν είναι λίγοι αυτοί που (του) ζητούν. Και εκεί έχει μάθει να λέει όχι, μια και η εμπειρία του τού δίνει την δυνατότητα να διακρίνει τους «φίλους» από τους πραγματικούς φίλους.
Επιτυχία όμως για τον Β. Μεσσάδο, δεν είναι μόνο η επιχειρηματική. Επιτυχία είναι κατά βάση να είσαι ευχαριστημένος από την ζωή σου. Είναι να έχεις μια καλή οικογένεια και να είσαι υγιής. Και να προχωράς πνευματικά. Να γνωρίζεις πράγματα. Πολιτισμούς. Ο ίδιος θεωρεί ότι ήταν επιτυχημένος πολύ πριν οι επιχειρηματικές δραστηριότητές του τον κατατάξουν ανάμεσα στους «επιτυχημένους» και τους μεγάλους της αμερικανικής πολιτείας. Όπως ο ίδιος λέει, είναι υγιής, έχει μια καλή οικογένεια και τρία παιδιά και αυτό του αρκεί. Δεν ξεχνά ποτέ να ευχαριστεί πάντα την σύζυγό του Λόρι, που βρίσκεται στο πλευρό του και του στάθηκε και συνεχίζει να στέκεται στο πλευρό.
Ξέρει να ρισκάρει. Να ποντάρει και να επιδιώκει την επιτυχία. «Όταν μου λένε μη το κάνεις αυτό το κάνω. Δεν ξέρω γιατί αλλά πάω κόντρα στις υποδείξεις των άλλων και στο τέλος-μέχρι σήμερα δεν ξέρω τι θα γίνει αύριο ή την επόμενη ώρα- πετυχαίνει»!
Στο δικό του προσωπικό ταξίδι, φαίνεται όντως ότι δεν υπάρχουν όρια στην επιχειρηματική του δημιουργία, όταν λέει ότι «φοβάται μόνο το Θεό! Αυτός με λίγα λόγια είναι ο άνθρωπος που σας παρουσιάσαμε και σας συστήσαμε.
Φεύγοντας από την συνάντηση μας του είπα «Βασίλη είπες αλήθειες που πονάνε. Αφυπνίζεις. Τσιγκλάς και ενοχλείς. Θα ενοχλήσεις αρκετούς μη τα βάλεις μετά με τον δημοσιογράφο! Αυτό να το θυμάσαι.»
« ξέρω τι είπα και σε ποιον το είπα.» μου είπε και φύγαμε για να συνεχίσουμε την συζήτηση μας αλλού και για άλλα θέματα άκρως ενδιαφέροντα ασφαλώς μη δημοσιεύσιμα….
